सक्ति

Sanskrit

From the root सञ्ज् (sañj, “to adhere”).

सक्ति • (sakti) stem, f

Feminine i-stem declension of सक्ति (sakti)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सक्तिः saktiḥ	सक्ती saktī	सक्तयः saktayaḥ
Vocative	सक्ते sakte	सक्ती saktī	सक्तयः saktayaḥ
Accusative	सक्तिम् saktim	सक्ती saktī	सक्तीः saktīḥ
Instrumental	सक्त्या / सक्ती¹ saktyā / saktī¹	सक्तिभ्याम् saktibhyām	सक्तिभिः saktibhiḥ
Dative	सक्तये / सक्त्यै² / सक्ती¹ saktaye / saktyai² / saktī¹	सक्तिभ्याम् saktibhyām	सक्तिभ्यः saktibhyaḥ
Ablative	सक्तेः / सक्त्याः² / सक्त्यै³ sakteḥ / saktyāḥ² / saktyai³	सक्तिभ्याम् saktibhyām	सक्तिभ्यः saktibhyaḥ
Genitive	सक्तेः / सक्त्याः² / सक्त्यै³ sakteḥ / saktyāḥ² / saktyai³	सक्त्योः saktyoḥ	सक्तीनाम् saktīnām
Locative	सक्तौ / सक्त्याम्² / सक्ता¹ saktau / saktyām² / saktā¹	सक्त्योः saktyoḥ	सक्तिषु saktiṣu
Notes	¹Vedic ²Later Sanskrit ³Brāhmaṇas

Monier Williams (1899) “सक्ति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1132/3.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.