कर्पर
Sanskrit
Noun
कर्पर • (karpara) stem, m
Declension
Masculine a-stem declension of कर्पर | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | कर्परः (karparaḥ) | ||
Gen. sg. | कर्परस्य (karparasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कर्परः (karparaḥ) | कर्परौ (karparau) | कर्पराः (karparāḥ) |
Vocative | कर्पर (karpara) | कर्परौ (karparau) | कर्पराः (karparāḥ) |
Accusative | कर्परम् (karparam) | कर्परौ (karparau) | कर्परान् (karparān) |
Instrumental | कर्परेण (karpareṇa) | कर्पराभ्याम् (karparābhyām) | कर्परैः (karparaiḥ) |
Dative | कर्पराय (karparāya) | कर्पराभ्याम् (karparābhyām) | कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ) |
Ablative | कर्परात् (karparāt) | कर्पराभ्याम् (karparābhyām) | कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ) |
Genitive | कर्परस्य (karparasya) | कर्परयोः (karparayoḥ) | कर्पराणाम् (karparāṇām) |
Locative | कर्परे (karpare) | कर्परयोः (karparayoḥ) | कर्परेषु (karpareṣu) |
Declension
Neuter a-stem declension of कर्पर | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | कर्परम् (karparam) | ||
Gen. sg. | कर्परस्य (karparasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कर्परम् (karparam) | कर्परे (karpare) | कर्पराणि (karparāṇi) |
Vocative | कर्पर (karpara) | कर्परे (karpare) | कर्पराणि (karparāṇi) |
Accusative | कर्परम् (karparam) | कर्परे (karpare) | कर्पराणि (karparāṇi) |
Instrumental | कर्परेण (karpareṇa) | कर्पराभ्याम् (karparābhyām) | कर्परैः (karparaiḥ) |
Dative | कर्पराय (karparāya) | कर्पराभ्याम् (karparābhyām) | कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ) |
Ablative | कर्परात् (karparāt) | कर्पराभ्याम् (karparābhyām) | कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ) |
Genitive | कर्परस्य (karparasya) | कर्परयोः (karparayoḥ) | कर्पराणाम् (karparāṇām) |
Locative | कर्परे (karpare) | कर्परयोः (karparayoḥ) | कर्परेषु (karpareṣu) |
References
- Monier Williams (1899) “कर्पर”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0258.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.