आदित्य

Hindi

Borrowed from Sanskrit आदित्य (āditya).

आदित्य • (āditya) m

आदित्य • (āditya) m

McGregor, Ronald Stuart (1993) “आदित्य”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Vrddhi derivative of अदिति (áditi) with a -य (-ya) extension.

आदित्य • (ādityá) stem

Masculine a-stem declension of आदित्य (ādityá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	आदित्यः ādityáḥ	आदित्यौ / आदित्या¹ ādityaú / ādityā́¹	आदित्याः / आदित्यासः¹ ādityā́ḥ / ādityā́saḥ¹
Vocative	आदित्य ā́ditya	आदित्यौ / आदित्या¹ ā́dityau / ā́dityā¹	आदित्याः / आदित्यासः¹ ā́dityāḥ / ā́dityāsaḥ¹
Accusative	आदित्यम् ādityám	आदित्यौ / आदित्या¹ ādityaú / ādityā́¹	आदित्यान् ādityā́n
Instrumental	आदित्येन ādityéna	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्यैः / आदित्येभिः¹ ādityaíḥ / ādityébhiḥ¹
Dative	आदित्याय ādityā́ya	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्येभ्यः ādityébhyaḥ
Ablative	आदित्यात् ādityā́t	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्येभ्यः ādityébhyaḥ
Genitive	आदित्यस्य ādityásya	आदित्ययोः ādityáyoḥ	आदित्यानाम् ādityā́nām
Locative	आदित्ये ādityé	आदित्ययोः ādityáyoḥ	आदित्येषु ādityéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of आदित्या (ādityā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	आदित्या ādityā́	आदित्ये ādityé	आदित्याः ādityā́ḥ
Vocative	आदित्ये ā́ditye	आदित्ये ā́ditye	आदित्याः ā́dityāḥ
Accusative	आदित्याम् ādityā́m	आदित्ये ādityé	आदित्याः ādityā́ḥ
Instrumental	आदित्यया / आदित्या¹ ādityáyā / ādityā́¹	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्याभिः ādityā́bhiḥ
Dative	आदित्यायै ādityā́yai	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्याभ्यः ādityā́bhyaḥ
Ablative	आदित्यायाः / आदित्यायै² ādityā́yāḥ / ādityā́yai²	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्याभ्यः ādityā́bhyaḥ
Genitive	आदित्यायाः / आदित्यायै² ādityā́yāḥ / ādityā́yai²	आदित्ययोः ādityáyoḥ	आदित्यानाम् ādityā́nām
Locative	आदित्यायाम् ādityā́yām	आदित्ययोः ādityáyoḥ	आदित्यासु ādityā́su
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of आदित्य (ādityá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	आदित्यम् ādityám	आदित्ये ādityé	आदित्यानि / आदित्या¹ ādityā́ni / ādityā́¹
Vocative	आदित्य ā́ditya	आदित्ये ā́ditye	आदित्यानि / आदित्या¹ ā́dityāni / ā́dityā¹
Accusative	आदित्यम् ādityám	आदित्ये ādityé	आदित्यानि / आदित्या¹ ādityā́ni / ādityā́¹
Instrumental	आदित्येन ādityéna	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्यैः / आदित्येभिः¹ ādityaíḥ / ādityébhiḥ¹
Dative	आदित्याय ādityā́ya	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्येभ्यः ādityébhyaḥ
Ablative	आदित्यात् ādityā́t	आदित्याभ्याम् ādityā́bhyām	आदित्येभ्यः ādityébhyaḥ
Genitive	आदित्यस्य ādityásya	आदित्ययोः ādityáyoḥ	आदित्यानाम् ādityā́nām
Locative	आदित्ये ādityé	आदित्ययोः ādityáyoḥ	आदित्येषु ādityéṣu
Notes	¹Vedic

आदित्य • (ādityá) stem, m

Monier Williams (1899) “आदित्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0137.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.