یاد دادن
Persian
Verb
- to teach
- میا به آنها یک بازی یاد داد
- Mia beh ânhâ yek bâzi yâd dâd.
- Mia taught them a game.
- Mia beh ânhâ yek bâzi yâd dâd.
- میا به آنها یک بازی یاد داد
Conjugation
| infinitive | یاد دادن (yâd dâdán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | یاد ده (yâd deh) | ||||||
| past | یاد داد (yâd dâd) | |||||||
| participle | present | یاد دهنده (yâd dehandé) | ||||||
| past | یاد داده (yâd dâdé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | یاد دهم (yâd déham) |
یاد دهی (yâd déhi) |
یاد دهد (yâd déhad) |
یاد دهیم (yâd déhim) |
یاد دهید (yâd déhid) |
یاد دهند (yâd déhand) | |
| present (imperfect) | یاد می‌دهم (yâd mí-deham) |
یاد می‌دهی (yâd mí-dehi) |
یاد می‌دهد (yâd mí-dehad) |
یاد می‌دهیم (yâd mí-dehim) |
یاد می‌دهید (yâd mí-dehid) |
یاد می‌دهند (yâd mí-dehand) | ||
| present progressive | دارم یاد می‌دهم (dấram yâd mí-deham) |
داری یاد می‌دهی (dấri yâd mí-dehi) |
دارد یاد می‌دهد (dấrad yâd mí-dehad) |
داریم یاد می‌دهیم (dấrim yâd mí-dehim) |
دارید یاد می‌دهید (dấrid yâd mí-dehid) |
دارند یاد می‌دهند (dấrand yâd mí-dehand) | ||
| present perfect | یاد داده‌ام (yâd dâdé-am) |
یاد داده‌ای (yâd dâdé-i) |
یاد داده است (yâd dâdé ast) |
یاد داده‌ایم (yâd dâdé-im) |
یاد داده‌اید (yâd dâdé-id) |
یاد داده‌اند (yâd dâdé-and) | ||
| past | یاد دادم (yâd dấdam) |
یاد دادی (yâd dấdi) |
یاد داد (yâd dâd) |
یاد دادیم (yâd dấdim) |
یاد دادید (yâd dấdid) |
یاد دادند (yâd dấdand) | ||
| past (imperfect) | یاد می‌دادم (yâd mí-dâdam) |
یاد می‌دادی (yâd mí-dâdi) |
یاد می‌داد (yâd mí-dâd) |
یاد می‌دادیم (yâd mí-dâdim) |
یاد می‌دادید (yâd mí-dâdid) |
یاد می‌دادند (yâd mí-dâdand) | ||
| past progressive | داشتم یاد می‌دادم (dấštam yâd mí-dâdam) |
داشتی یاد می‌دادی (dấšti yâd mí-dâdi) |
داشت یاد می‌داد (dâšt yâd mí-dâd) |
داشتیم یاد می‌دادیم (dấštim yâd mí-dâdim) |
داشتید یاد می‌دادید (dấštid yâd mí-dâdid) |
داشتند یاد می‌دادند (dấštand yâd mí-dâdand) | ||
| pluperfect | یاد داده بودم (yâd dâdé búdam) |
یاد داده بودی (yâd dâdé búdi) |
یاد داده بود (yâd dâdé bud) |
یاد داده بودیم (yâd dâdé búdim) |
یاد داده بودید (yâd dâdé búdid) |
یاد داده بودند (yâd dâdé búdand) | ||
| future | یاد خواهم داد (yâd xâhám dâd) |
یاد خواهی داد (yâd xâhí dâd) |
یاد خواهد داد (yâd xâhád dâd) |
یاد خواهیم داد (yâd xâhím dâd) |
یاد خواهید داد (yâd xâhíd dâd) |
یاد خواهند داد (yâd xâhánd dâd) | ||
| subjunctive | present | یاد بدهم (yâd bédeham) |
یاد بدهی (yâd bédehi) |
یاد بدهد (yâd bédehad) |
یاد بدهیم (yâd bédehim) |
یاد بدهید (yâd bédehid) |
یاد بدهند (yâd bédehand) | |
| past | یاد داده باشم (yâd dâdé bấšam) |
یاد داده باشی (yâd dâdé bấši) |
یاد داده باشد (yâd dâdé bấšad) |
یاد داده باشیم (yâd dâdé bấšim) |
یاد داده باشید (yâd dâdé bấšid) |
یاد داده باشند (yâd dâdé bấšand) | ||
| imperative | یاد بده (yâd bédeh) |
یاد بدهید (yâd bédehid) |
||||||
| infinitive | یاد دادن (yâd dâdán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | یاد ده (yâd de) | ||||||
| past | یاد داد (yâd dâd) | |||||||
| participle | present | یاد دهنده (yâd dahandé) | ||||||
| past | یاد داده (yâd dâdé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | یاد دم (yâd dam) |
یاد دی (yâd di) |
یاد ده (yâd de) |
یاد دیم (yâd dim) |
یاد دین (yâd din) |
یاد دن (yâd dan) | |
| present (imperfect) | یاد می‌دم (yâd mí-dam) |
یاد می‌دی (yâd mí-di) |
یاد می‌ده (yâd mí-de) |
یاد می‌دیم (yâd mí-dim) |
یاد می‌دین (yâd mí-din) |
یاد می‌دن (yâd mí-dan) | ||
| present progressive | دارم یاد می‌دم (dấram yâd mí-dam) |
داری یاد می‌دی (dấri yâd mí-di) |
داره یاد می‌ده (dấre yâd mí-de) |
داریم یاد می‌دیم (dấrim yâd mí-dim) |
دارین یاد می‌دین (dấrin yâd mí-din) |
دارن یاد می‌دن (dấran yâd mí-dan) | ||
| present perfect | یاد داده‌ام (yâd dâdám) |
یاد داده‌ای (yâd dâdí) |
یاد داده (yâd dâdé) |
یاد داده‌ایم (yâd dâdím) |
یاد داده‌این (yâd dâdín) |
یاد داده‌ان (yâd dâdán) | ||
| past | یاد دادم (yâd dấdam) |
یاد دادی (yâd dấdi) |
یاد داد (yâd dấd) |
یاد دادیم (yâd dấdim) |
یاد دادین (yâd dấdin) |
یاد دادن (yâd dấdan) | ||
| past (imperfect) | یاد می‌دادم (yâd mí-dâdam) |
یاد می‌دادی (yâd mí-dâdi) |
یاد می‌داد (yâd mí-dâd) |
یاد می‌دادیم (yâd mí-dâdim) |
یاد می‌دادین (yâd mí-dâdin) |
یاد می‌دادن (yâd mí-dâdan) | ||
| past progressive | داشتم یاد می‌دادم (dấštam yâd mí-dâdam) |
داشتی یاد می‌دادی (dấšti yâd mí-dâdi) |
داشت یاد می‌داد (dấšt yâd mí-dâd) |
داشتیم یاد می‌دادیم (dấštim yâd mí-dâdim) |
داشتین یاد می‌دادین (dấštin yâd mí-dâdin) |
داشتن یاد می‌دادن (dấštan yâd mí-dâdan) | ||
| pluperfect | یاد داده بودم (yâd dâdé búdam) |
یاد داده بودی (yâd dâdé búdi) |
یاد داده بود (yâd dâdé bud) |
یاد داده بودیم (yâd dâdé búdim) |
یاد داده بودین (yâd dâdé búdin) |
یاد داده بودن (yâd dâdé búdan) | ||
| subjunctive | present | یاد بدم (yâd bédam) |
یاد بدی (yâd bédi) |
یاد بده (yâd béde) |
یاد بدیم (yâd bédim) |
یاد بدین (yâd bédin) |
یاد بدن (yâd bédan) | |
| past | یاد داده باشم (yâd dâdé bấšam) |
یاد داده باشی (yâd dâdé bấši) |
یاد داده باشه (yâd dâdé bấše) |
یاد داده باشیم (yâd dâdé bấšim) |
یاد داده باشین (yâd dâdé bấšin) |
یاد داده باشن (yâd dâdé bấšan) | ||
| imperative | یاد بده (yâd béde) |
یاد بدین (yâd bédin) |
||||||
| infinitive | یاد دادن (yâd dâdán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | یاد ده (yâd de) | ||||||
| past | یاد داد (yâd dâd) | |||||||
| participle | present | یاد دهنده (yâd dehandé) | ||||||
| past | یاد داده (yâd dâdé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | یاد دم (yâd dam) |
یاد دی (yâd dey) |
یاد ده (yâd dey) |
یاد دیم (yâd deym) |
یاد دین (yâd deyn) |
یاد دن (yâd dan) | |
| present (imperfect) | یاد می‌دم (yâd mí-dam) |
یاد می‌دی (yâd mí-dey) |
یاد می‌ده (yâd mí-de) |
یاد می‌دیم (yâd mí-deym) |
یاد می‌دین (yâd mí-deyn) |
یاد می‌دن (yâd mí-dan) | ||
| present progressive | دارم یاد می‌دم (dấram yâd mí-dam) |
داری یاد می‌دی (dấri yâd mí-dey) |
داره یاد می‌ده (dấre yâd mí-de) |
داریم یاد می‌دیم (dấrim yâd mí-dim) |
دارین یاد می‌دین (dấrin yâd mí-deyn) |
دارن یاد می‌دن (dấran yâd mí-dan) | ||
| present perfect | یاد داده‌م (yâd dâdám) |
یاد داده‌ی (yâd dâdéy) |
یاد داده (yâd dâdé) |
یاد داده‌یم (yâd dâdéym) |
یاد داده‌ین (yâd dâdéyn) |
یاد داده‌ن (yâd dâdán) | ||
| past | یاد دادم (yâd dấdam) |
یاد دادی (yâd dấdi) |
یاد داد (yâd dấd) |
یاد دادیم (yâd dấdim) |
یاد دادین (yâd dấdin) |
یاد دادن (yâd dấdan) | ||
| past (imperfect) | یاد می‌دادم (yâd mí-dâdam) |
یاد می‌دادی (yâd mí-dâdi) |
یاد می‌داد (yâd mí-dâd) |
یاد می‌دادیم (yâd mí-dâdim) |
یاد می‌دادین (yâd mí-dâdin) |
یاد می‌دادن (yâd mí-dâdan) | ||
| past progressive | داشتم یاد می‌دادم (dấštam yâd mí-dâdam) |
داشتی یاد می‌دادی (dấšti yâd mí-dâdi) |
داشت یاد می‌داد (dấšt yâd mí-dâd) |
داشتیم یاد می‌دادیم (dấštim yâd mí-dâdim) |
داشتین یاد می‌دادین (dấštin yâd mí-dâdin) |
داشتن یاد می‌دادن (dấštan yâd mí-dâdan) | ||
| pluperfect | یاد داده بودم (yâd dâdé búdam) |
یاد داده بودی (yâd dâdé búdi) |
یاد داده بود (yâd dâdé bud) |
یاد داده بودیم (yâd dâdé búdim) |
یاد داده بودین (yâd dâdé búdin) |
یاد داده بودن (yâd dâdé búdan) | ||
| subjunctive | present | یاد بدم (yâd bédam) |
یاد بدی (yâd bédey) |
یاد بده (yâd béde) |
یاد بدیم (yâd bédeym) |
یاد بدین (yâd bédeyn) |
یاد بدن (yâd bédan) | |
| past | یاد داده باشم (yâd dâdé bấšam) |
یاد داده باشی (yâd dâdé bấši) |
یاد داده باشه (yâd dâdé bấše) |
یاد داده باشیم (yâd dâdé bấšim) |
یاد داده باشین (yâd dâdé bấšin) |
یاد داده باشن (yâd dâdé bấšan) | ||
| imperative | یاد بده (yâd béde) |
یاد بدین (yâd bédin) |
||||||
| infinitive | یاد دادن (yād dādán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | یاد ده (yād dih) | ||||||
| past | یاد داد (yād dād) | |||||||
| participle | present | یاد دهنده (yād dihindá) | ||||||
| past | یاد داده (yād dādá) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | یاد دهم (yād díham) |
یاد دهی (yād díhī) |
یاد دهد (yād díhad) |
یاد دهیم (yād díhēm) |
یاد دهید (yād díhēd) |
یاد دهند (yād díhand) | |
| present (imperfect) | یاد می‌دهم (yād mḗ-diham) |
یاد می‌دهی (yād mḗ-dihī) |
یاد می‌دهد (yād mḗ-dihad) |
یاد می‌دهیم (yād mḗ-dihēm) |
یاد می‌دهید (yād mḗ-dihēd) |
یاد می‌دهند (yād mḗ-dihand) | ||
| present progressive | در حال یاد دادن استم (dar hāl-i yād dādan astam) |
در حال یاد دادن استی (dar hāl-i yād dādan astī) |
در حال یاد دادن است (dar hāl-i yād dādan ast) |
در حال یاد دادن استیم (dar hāl-i yād dādan astēm) |
در حال یاد دادن استید (dar hāl-i yād dādan astēd) |
در حال یاد دادن استند (dar hāl-i yād dādan astand) | ||
| present perfect | یاد داده‌ام (yād dādá-am) |
یاد داده‌ای (yād dādá-ī) |
یاد داده‌است (yād dādá ast) |
یاد داده‌ایم (yād dādá-ēn) |
یاد داده‌اید (yād dādá-ēd) |
یاد داده‌اند (yād dādá-and) | ||
| past | یاد دادم (yād dā́dam) |
یاد دادی (yād dā́dī) |
یاد داد (yād dād) |
یاد دادیم (yād dā́dēm) |
یاد دادید (yād dā́dēd) |
یاد دادند (yād dā́dand) | ||
| past (imperfect) | یاد می‌دادم (yād mḗ-dādam) |
یاد می‌دادی (yād mḗ-dādī) |
یاد می‌داد (yād mḗ-dād) |
یاد می‌دادیم (yād mḗ-dādēm) |
یاد می‌دادید (yād mḗ-dādēd) |
یاد می‌دادند (yād mḗ-dādand) | ||
| past progressive | در حال یاد دادن بودم (dar hāl-i yād dādan būdam) |
در حال یاد دادن بودی (dar hāl-i yād dādan būdī) |
در حال یاد دادن بود (dar hāl-i yād dādan būd) |
در حال یاد دادن بودیم (dar hāl-i yād dādan būdēm) |
در حال یاد دادن بودید (dar hāl-i yād dādan būdēd) |
در حال یاد دادن بودند (dar hāl-i yād dādan būdand) | ||
| pluperfect | یاد داده بودم (yād dādá bū́dam) |
یاد داده بودی (yād dādá bū́dī) |
یاد داده بود (yād dādá būd) |
یاد داده بودیم (yād dādá bū́dēm) |
یاد داده بودید (yād dādá bū́dēd) |
یاد داده بودند (yād dādá bū́dand) | ||
| future | یاد خواهم داد (yād xāhám dād) |
یاد خواهی داد (yād xāhī́ dād) |
یاد خواهد داد (yād xāhád dād) |
یاد خواهیم داد (yād xāhḗm dād) |
یاد خواهید داد (yād xāhḗd dād) |
یاد خواهند داد (yād xāhánd dād) | ||
| subjunctive | present | یاد بدهم (yād bídiham) |
یاد بدهی (yād bídihī) |
یاد بدهد (yād bídihad) |
یاد بدهیم (yād bídihēm) |
یاد بدهید (yād bídihēd) |
یاد بدهند (yād bídihand) | |
| past | یاد داده باشم (yād dādá bā́šam) |
یاد داده باشی (yād dādá bā́šī) |
یاد داده باشد (yād dādá bā́šad) |
یاد داده باشیم (yād dādá bā́šēm) |
یاد داده باشید (yād dādá bā́šēd) |
یاد داده باشند (yād dādá bā́šand) | ||
| imperative | یاد بده (yād bídih) |
یاد بدهید (yād bídihēd) |
||||||
| infinitive | یاد دادن (yād dādán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | یاد ده (yād da) | ||||||
| past | یاد داد (yād dād) | |||||||
| participle | present | یاد دنده (yād dindá) | ||||||
| past | یاد داده (yād dādá) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | یاد دم (yād dum) |
یاد دی (yād dī) |
یاد ده (yād da) |
یاد دیم (yād dēm) |
یاد دین (yād dēn) |
یاد دن (yād dan) | |
| present (imperfect) | یاد می‌دم (yād mḗ-dum) |
یاد می‌دی (yād mḗ-dī) |
یاد می‌ده (yād mḗ-da) |
یاد می‌دیم (yād mḗ-dēm) |
یاد می‌دین (yād mḗ-dēn) |
یاد می‌دن (yād mḗ-dan) | ||
| present progressive | ده آل یاد دادن استم (da āl-i yād dādan astum) |
ده آل یاد دادن استی (da āl-i yād dādan astī) |
ده آل یاد دادن است (da āl-i yād dādan ast) |
ده آل یاد دادن استیم (da āl-i yād dādan astēm) |
ده آل یاد دادن استین (da āl-i yād dādan astēn) |
ده آل یاد دادن استن (da āl-i yād dādan astan) | ||
| present perfect | یاد دادم (yād dādám) |
یاد دادی (yād dādī́) |
یاد داداست (yād dādást) |
یاد دادیم (yād dādḗm) |
یاد دادین (yād dādḗn) |
یاد دادن (yād dādán) | ||
| past | یاد دادم (yād dā́dum) |
یاد دادی (yād dā́dī) |
یاد داده (yād dāda) |
یاد دادیم (yād dā́dēm) |
یاد دادین (yād dā́dēn) |
یاد دادن (yād dā́dan) | ||
| past (imperfect) | یاد می‌دادم (yād mḗ-dādum) |
یاد می‌دادی (yād mḗ-dādī) |
یاد می‌داده (yād mḗ-dāda) |
یاد می‌دادیم (yād mḗ-dādēm) |
یاد می‌دادین (yād mḗ-dādēn) |
یاد می‌دادن (yād mḗ-dādan) | ||
| past progressive | ده آل یاد دادن بودم (da āl-i yād dādan būdum) |
ده آل یاد دادن بودی (da āl-i yād dādan būdī) |
ده آل یاد دادن بود (da āl-i yād dādan būd) |
ده آل یاد دادن بودیم (da āl-i yād dādan būdēm) |
ده آل یاد دادن بودین (da āl-i yād dādan būdēn) |
ده آل یاد دادن بودن (da āl-i yād dādan būdan) | ||
| pluperfect | یاد داده بودم (yād dādá bū́dum) |
یاد داده بودی (yād dādá bū́dī) |
یاد داده بوده (yād dādá būda) |
یاد داده بودیم (yād dādá bū́dēm) |
یاد داده بودین (yād dādá bū́dēn) |
یاد داده بودن (yād dādá bū́dan) | ||
| future | یاد خوایم داد (yād xāyyúm dād) |
یاد خوایی داد (yād xāyyī́ dād) |
یاد خوایه داد (yād xāyyá dād) |
یاد خواییم داد (yād xāyyḗm dād) |
یاد خوایین داد (yād xāyyḗn dād) |
یاد خواین داد (yād xāyyán dād) | ||
| subjunctive | present | یاد بدم (yād bídum) |
یاد بدی (yād bídī) |
یاد بده (yād bída) |
یاد بدیم (yād bídēm) |
یاد بدین (yād bídēn) |
یاد بدن (yād bídan) | |
| past | یاد داده باشم (yād dādá bā́šam) |
یاد داده باشی (yād dādá bā́šī) |
یاد داده باشه (yād dādá bā́ša) |
یاد داده باشیم (yād dādá bā́šēm) |
یاد داده باشین (yād dādá bā́šēn) |
یاد داده باشن (yād dādá bā́šan) | ||
| imperative | یاد بدی (yād bídī) |
یاد بدین (yād bídēn) |
||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.