کران
Central Kurdish
Conjugation
Conjugation
infinitive | کران kran |
past stem | کرا kra |
present stem | کرێ krê | |
---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | من | تۆ | ئەو | ئێمە | ئێوە | ئەوان |
simple past |
کرام kram | کرات krat | کرای kray |
کرامان kraman | کراتان kratan | کرایان krayan |
present | دەکرێم dekrêm | دەکرێیت dekrêyt | دەکرێت dekrêt |
دەکرێین dekrêyn | دەکرێن dekrên | |
past imperfect (habitual, progressive) |
دەمکرا demkra | دەتکرا detkra | دەیکرا deykra |
دەمانکرا demankra | دەتانکرا detankra | دەیانکرا deyankra |
past progressive |
خەریک بووم دەمکرا xerîk bûm demkra | خەریک بووی دەتکرا xerîk bûy detkra | خەریک بوو دەیکرا xerîk bû deykra |
خەریک بووین دەمانکرا xerîk bûyn demankra | خەریک بوون دەتانکرا xerîk bûn detankra | خەریک بوون دەیانکرا xerîk bûn deyankra |
present progressive |
خەریکِم دەکرێم xerîkim dekrêm | خەریکی دەکرێیت xerîkî dekrêyt | خەریکە دەکرێت xerîke dekrêt |
خەریکین دەکرێین xerîkîn dekrêyn | خەریکِن دەکرێن xerîkin dekrên | |
past perfect |
کرابووم krabûm | کرابووت krabût | کرابووی krabûy |
کرابوومان krabûman | کرابووتان krabûtan | کرابوویان krabûyan |
present perfect |
کراومە krawme | کراوتە krawte | کراویە krawye |
کراومانە krawmane | کراوتانە krawtane | کراویانە krawyane |
subjunctive | من | تۆ | ئەو | ئێمە | ئێوە | ئەوان |
past | کرابێتِم krabêtim | کرابێتِت krabêtit | کرابێتی krabêtî |
کرابێتمان krabêtman | کرابێتتان krabêttan | کرابێتیان krabêtyan |
present | بِکرێم bikrêm | بِکرێیت bikrêyt | بِکرێت bikrêt |
بِکرێین bikrêyn | بِکرێن bikrên | |
imperative | — | تۆ | — | ئێمە | ئێوە | — |
بِکرێە bikrêe | بِکرێین bikrêyn | بِکرێن bikrên |
Derived terms
Terms derived from کران (verb)
- بەخت کِرانەوە (bext kiranewe)
- تاوتوێ کِران (tawtwê kiran)
- خۆڵ و مِردوو بە سەر دا کِران (xoll û mirdû be ser da kiran)
- دەباش کِرانە (debaş kirane)
- دەستکاری کِران (destkarî kiran)
- ساز کِران (saz kiran)
- عەزیز کِران ('ezîz kiran)
- پێشکەش کِران (pêşkeş kiran)
- کِرانەوە (kiranewe)
Persian
Etymology
Inherited from Middle Persian [Book Pahlavi needed] (klʾn' /karān/), from Proto-Iranian *karana- (“edge, border, limit”), probably a nominal derivative of either Proto-Iranian *kar- (“to draw a line, furrow”) or Proto-Iranian *kar- (“to cut, carve”). The former *kar- is from Proto-Indo-European *kʷel- (“to move, revolve”), and the latter from Proto-Indo-European *(s)ker- (“to turn, bend”). Compare Avestan 𐬐𐬀𐬭𐬀𐬥 (karan, “border, edge”), Ancient Greek κορωνός (korōnós, “curved, crooked”), and کِنار (kenâr, “side”), a metathesized form.[1]
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): [ka.ˈɾɑːn]
- (Dari, formal) IPA(key): [kʰä.ɾɑ́ːn]
- (Kabuli) IPA(key): [kʰä.ɾɑ́ːn]
- (Hazaragi) IPA(key): [kʰä.ɾɔ́ːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [kʰʲæ.ɹɒ́ːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [kʰä.ɾɔ́n]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | karān |
Dari reading? | karān |
Iranian reading? | karân |
Tajik reading? | karon |
Derived terms
- بیکران (bikarân, “boundless, unbounded”)
References
- Edelʹman, D. I. (2011) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 4, Moscow: Vostochnaya Literatura, page 286
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.