داهن

Arabic

Root
د ه ن (d-h-n)

Verb

دَاهَنَ • (dāhana) III, non-past يُدَاهِنُ‎ (yudāhinu)

to butter up, to flatter, to cajole, to wheedle, to banter

Conjugation

Conjugation of

دَاهَنَ

(form-III sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					مُدَاهَنَة mudāhana
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُدَاهِن mudāhin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُدَاهَن mudāhan
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دَاهَنْتُ dāhantu	دَاهَنْتَ dāhanta	دَاهَنَ dāhana	دَاهَنْتُمَا dāhantumā	دَاهَنَا dāhanā	دَاهَنَّا dāhannā	دَاهَنْتُمْ dāhantum	دَاهَنُوا dāhanū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دَاهَنْتُ dāhantu	دَاهَنْتِ dāhanti	دَاهَنَتْ dāhanat	دَاهَنْتُمَا dāhantumā	دَاهَنَتَا dāhanatā	دَاهَنَّا dāhannā	دَاهَنْتُنَّ dāhantunna	دَاهَنَّ dāhanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَاهِنُ ʔudāhinu	تُدَاهِنُ tudāhinu	يُدَاهِنُ yudāhinu	تُدَاهِنَانِ tudāhināni	يُدَاهِنَانِ yudāhināni	نُدَاهِنُ nudāhinu	تُدَاهِنُونَ tudāhinūna	يُدَاهِنُونَ yudāhinūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُدَاهِنُ ʔudāhinu	تُدَاهِنِينَ tudāhinīna	تُدَاهِنُ tudāhinu	تُدَاهِنَانِ tudāhināni	تُدَاهِنَانِ tudāhināni	نُدَاهِنُ nudāhinu	تُدَاهِنَّ tudāhinna	يُدَاهِنَّ yudāhinna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَاهِنَ ʔudāhina	تُدَاهِنَ tudāhina	يُدَاهِنَ yudāhina	تُدَاهِنَا tudāhinā	يُدَاهِنَا yudāhinā	نُدَاهِنَ nudāhina	تُدَاهِنُوا tudāhinū	يُدَاهِنُوا yudāhinū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَاهِنَ ʔudāhina	تُدَاهِنِي tudāhinī	تُدَاهِنَ tudāhina	تُدَاهِنَا tudāhinā	تُدَاهِنَا tudāhinā	نُدَاهِنَ nudāhina	تُدَاهِنَّ tudāhinna	يُدَاهِنَّ yudāhinna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَاهِنْ ʔudāhin	تُدَاهِنْ tudāhin	يُدَاهِنْ yudāhin	تُدَاهِنَا tudāhinā	يُدَاهِنَا yudāhinā	نُدَاهِنْ nudāhin	تُدَاهِنُوا tudāhinū	يُدَاهِنُوا yudāhinū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَاهِنْ ʔudāhin	تُدَاهِنِي tudāhinī	تُدَاهِنْ tudāhin	تُدَاهِنَا tudāhinā	تُدَاهِنَا tudāhinā	نُدَاهِنْ nudāhin	تُدَاهِنَّ tudāhinna	يُدَاهِنَّ yudāhinna
imperative الْأَمْر	m		دَاهِنْ dāhin		دَاهِنَا dāhinā			دَاهِنُوا dāhinū
imperative الْأَمْر	f		دَاهِنِي dāhinī		دَاهِنَا dāhinā			دَاهِنَّ dāhinna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دُوهِنْتُ dūhintu	دُوهِنْتَ dūhinta	دُوهِنَ dūhina	دُوهِنْتُمَا dūhintumā	دُوهِنَا dūhinā	دُوهِنَّا dūhinnā	دُوهِنْتُمْ dūhintum	دُوهِنُوا dūhinū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	دُوهِنْتُ dūhintu	دُوهِنْتِ dūhinti	دُوهِنَتْ dūhinat	دُوهِنْتُمَا dūhintumā	دُوهِنَتَا dūhinatā	دُوهِنَّا dūhinnā	دُوهِنْتُنَّ dūhintunna	دُوهِنَّ dūhinna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدَاهَنُ ʔudāhanu	تُدَاهَنُ tudāhanu	يُدَاهَنُ yudāhanu	تُدَاهَنَانِ tudāhanāni	يُدَاهَنَانِ yudāhanāni	نُدَاهَنُ nudāhanu	تُدَاهَنُونَ tudāhanūna	يُدَاهَنُونَ yudāhanūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُدَاهَنُ ʔudāhanu	تُدَاهَنِينَ tudāhanīna	تُدَاهَنُ tudāhanu	تُدَاهَنَانِ tudāhanāni	تُدَاهَنَانِ tudāhanāni	نُدَاهَنُ nudāhanu	تُدَاهَنَّ tudāhanna	يُدَاهَنَّ yudāhanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدَاهَنَ ʔudāhana	تُدَاهَنَ tudāhana	يُدَاهَنَ yudāhana	تُدَاهَنَا tudāhanā	يُدَاهَنَا yudāhanā	نُدَاهَنَ nudāhana	تُدَاهَنُوا tudāhanū	يُدَاهَنُوا yudāhanū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُدَاهَنَ ʔudāhana	تُدَاهَنِي tudāhanī	تُدَاهَنَ tudāhana	تُدَاهَنَا tudāhanā	تُدَاهَنَا tudāhanā	نُدَاهَنَ nudāhana	تُدَاهَنَّ tudāhanna	يُدَاهَنَّ yudāhanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدَاهَنْ ʔudāhan	تُدَاهَنْ tudāhan	يُدَاهَنْ yudāhan	تُدَاهَنَا tudāhanā	يُدَاهَنَا yudāhanā	نُدَاهَنْ nudāhan	تُدَاهَنُوا tudāhanū	يُدَاهَنُوا yudāhanū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُدَاهَنْ ʔudāhan	تُدَاهَنِي tudāhanī	تُدَاهَنْ tudāhan	تُدَاهَنَا tudāhanā	تُدَاهَنَا tudāhanā	نُدَاهَنْ nudāhan	تُدَاهَنَّ tudāhanna	يُدَاهَنَّ yudāhanna

Malay

Noun

داهن (plural داهن-داهن or داهن ۲, informal 1st possessive داهنکو, 2nd possessive داهنمو, 3rd possessive داهنڽ)

Jawi spelling of dahan

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.