تلفت
Arabic
Root |
---|
ل ف ت (l-f-t) |
Pronunciation
- IPA(key): /ta.laf.fa.ta/
Verb
تَلَفَّتَ • (talaffata) V, non-past يَتَلَفَّتُ (yatalaffatu)
- to turn, to turn around, to turn one's face, to look around
Conjugation
Conjugation of
تَلَفَّتَ
(form-V sound)verbal noun الْمَصْدَر |
talaffut | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَلَفِّت mutalaffit | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُتَلَفَّت mutalaffat | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | talaffattu |
talaffatta |
talaffata |
تَلَفَّتُّمَا talaffattumā |
تَلَفَّتَا talaffatā |
تَلَفَّتْنَا talaffatnā |
تَلَفَّتُّمْ talaffattum |
تَلَفَّتُوا talaffatū | |||
f | talaffatti |
تَلَفَّتَتْ talaffatat |
تَلَفَّتَتَا talaffatatā |
تَلَفَّتُّنَّ talaffattunna |
تَلَفَّتْنَ talaffatna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَتَلَفَّتُ ʔatalaffatu |
تَتَلَفَّتُ tatalaffatu |
يَتَلَفَّتُ yatalaffatu |
تَتَلَفَّتَانِ tatalaffatāni |
يَتَلَفَّتَانِ yatalaffatāni |
نَتَلَفَّتُ natalaffatu |
تَتَلَفَّتُونَ tatalaffatūna |
يَتَلَفَّتُونَ yatalaffatūna | |||
f | تَتَلَفَّتِينَ tatalaffatīna |
تَتَلَفَّتُ tatalaffatu |
تَتَلَفَّتَانِ tatalaffatāni |
تَتَلَفَّتْنَ tatalaffatna |
يَتَلَفَّتْنَ yatalaffatna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَتَلَفَّتَ ʔatalaffata |
تَتَلَفَّتَ tatalaffata |
يَتَلَفَّتَ yatalaffata |
تَتَلَفَّتَا tatalaffatā |
يَتَلَفَّتَا yatalaffatā |
نَتَلَفَّتَ natalaffata |
تَتَلَفَّتُوا tatalaffatū |
يَتَلَفَّتُوا yatalaffatū | |||
f | تَتَلَفَّتِي tatalaffatī |
تَتَلَفَّتَ tatalaffata |
تَتَلَفَّتَا tatalaffatā |
تَتَلَفَّتْنَ tatalaffatna |
يَتَلَفَّتْنَ yatalaffatna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَتَلَفَّتْ ʔatalaffat |
تَتَلَفَّتْ tatalaffat |
يَتَلَفَّتْ yatalaffat |
تَتَلَفَّتَا tatalaffatā |
يَتَلَفَّتَا yatalaffatā |
نَتَلَفَّتْ natalaffat |
تَتَلَفَّتُوا tatalaffatū |
يَتَلَفَّتُوا yatalaffatū | |||
f | تَتَلَفَّتِي tatalaffatī |
تَتَلَفَّتْ tatalaffat |
تَتَلَفَّتَا tatalaffatā |
تَتَلَفَّتْنَ tatalaffatna |
يَتَلَفَّتْنَ yatalaffatna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | talaffat |
تَلَفَّتَا talaffatā |
تَلَفَّتُوا talaffatū |
||||||||
f | تَلَفَّتِي talaffatī |
تَلَفَّتْنَ talaffatna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | tuluffittu |
tuluffitta |
tuluffita |
تُلُفِّتُّمَا tuluffittumā |
تُلُفِّتَا tuluffitā |
تُلُفِّتْنَا tuluffitnā |
تُلُفِّتُّمْ tuluffittum |
تُلُفِّتُوا tuluffitū | |||
f | tuluffitti |
تُلُفِّتَتْ tuluffitat |
تُلُفِّتَتَا tuluffitatā |
تُلُفِّتُّنَّ tuluffittunna |
تُلُفِّتْنَ tuluffitna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُتَلَفَّتُ ʔutalaffatu |
تُتَلَفَّتُ tutalaffatu |
يُتَلَفَّتُ yutalaffatu |
تُتَلَفَّتَانِ tutalaffatāni |
يُتَلَفَّتَانِ yutalaffatāni |
نُتَلَفَّتُ nutalaffatu |
تُتَلَفَّتُونَ tutalaffatūna |
يُتَلَفَّتُونَ yutalaffatūna | |||
f | تُتَلَفَّتِينَ tutalaffatīna |
تُتَلَفَّتُ tutalaffatu |
تُتَلَفَّتَانِ tutalaffatāni |
تُتَلَفَّتْنَ tutalaffatna |
يُتَلَفَّتْنَ yutalaffatna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُتَلَفَّتَ ʔutalaffata |
تُتَلَفَّتَ tutalaffata |
يُتَلَفَّتَ yutalaffata |
تُتَلَفَّتَا tutalaffatā |
يُتَلَفَّتَا yutalaffatā |
نُتَلَفَّتَ nutalaffata |
تُتَلَفَّتُوا tutalaffatū |
يُتَلَفَّتُوا yutalaffatū | |||
f | تُتَلَفَّتِي tutalaffatī |
تُتَلَفَّتَ tutalaffata |
تُتَلَفَّتَا tutalaffatā |
تُتَلَفَّتْنَ tutalaffatna |
يُتَلَفَّتْنَ yutalaffatna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُتَلَفَّتْ ʔutalaffat |
تُتَلَفَّتْ tutalaffat |
يُتَلَفَّتْ yutalaffat |
تُتَلَفَّتَا tutalaffatā |
يُتَلَفَّتَا yutalaffatā |
نُتَلَفَّتْ nutalaffat |
تُتَلَفَّتُوا tutalaffatū |
يُتَلَفَّتُوا yutalaffatū | |||
f | تُتَلَفَّتِي tutalaffatī |
تُتَلَفَّتْ tutalaffat |
تُتَلَفَّتَا tutalaffatā |
تُتَلَفَّتْنَ tutalaffatna |
يُتَلَفَّتْنَ yutalaffatna |
References
- Wehr, Hans (1979) “لفت”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
Moroccan Arabic
Root |
---|
ل ف ت |
1 term |
Pronunciation
- IPA(key): /tlaf.fat/
Verb
تلفت • (tlaffat) V (non-past يتلفت (yitlaffat))
- to turn, to turn around, to turn one's face, to look around
Conjugation
Conjugation of تلفت | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | تلفّتت (tlaffatt) | تلفّتتي (tlaffatti) | تلفّت (tlaffat) | تلفّتنا (tlaffatna) | تلفّتتوا (tlaffattu) | تلفّتوا (tlafftu) | |
f | تلفّتت (tlafftāt) | |||||||
non-past | m | نتلفّت (nitlaffat) | تتلفّت (titlaffat) | يتلفّت (yitlaffat) | نتلفّتوا (nitlafftu) | تتلفّتوا (titlafftu) | يتلفّتوا (yitlafftu) | |
f | تتلفّتي (titlaffti) | تتلفّت (titlaffat) | ||||||
imperative | m | تلفّت (tlaffat) | تلفّتوا (tlafftu) | |||||
f | تلفّتي (tlaffti) |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.