تقطب
Arabic
Conjugation
Conjugation of
تَقَطَّبَ
(form-V sound)verbal noun الْمَصْدَر |
taqaṭṭub | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَقَطِّب mutaqaṭṭib | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | taqaṭṭabtu |
taqaṭṭabta |
taqaṭṭaba |
تَقَطَّبْتُمَا taqaṭṭabtumā |
تَقَطَّبَا taqaṭṭabā |
taqaṭṭabnā |
taqaṭṭabtum |
taqaṭṭabū | |||
f | taqaṭṭabti |
taqaṭṭabat |
تَقَطَّبَتَا taqaṭṭabatā |
taqaṭṭabtunna |
taqaṭṭabna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔataqaṭṭabu |
tataqaṭṭabu |
yataqaṭṭabu |
تَتَقَطَّبَانِ tataqaṭṭabāni |
يَتَقَطَّبَانِ yataqaṭṭabāni |
nataqaṭṭabu |
tataqaṭṭabūna |
yataqaṭṭabūna | |||
f | tataqaṭṭabīna |
tataqaṭṭabu |
تَتَقَطَّبَانِ tataqaṭṭabāni |
tataqaṭṭabna |
yataqaṭṭabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔataqaṭṭaba |
tataqaṭṭaba |
yataqaṭṭaba |
تَتَقَطَّبَا tataqaṭṭabā |
يَتَقَطَّبَا yataqaṭṭabā |
nataqaṭṭaba |
tataqaṭṭabū |
yataqaṭṭabū | |||
f | tataqaṭṭabī |
tataqaṭṭaba |
تَتَقَطَّبَا tataqaṭṭabā |
tataqaṭṭabna |
yataqaṭṭabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔataqaṭṭab |
tataqaṭṭab |
yataqaṭṭab |
تَتَقَطَّبَا tataqaṭṭabā |
يَتَقَطَّبَا yataqaṭṭabā |
nataqaṭṭab |
tataqaṭṭabū |
yataqaṭṭabū | |||
f | tataqaṭṭabī |
tataqaṭṭab |
تَتَقَطَّبَا tataqaṭṭabā |
tataqaṭṭabna |
yataqaṭṭabna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | taqaṭṭab |
تَقَطَّبَا taqaṭṭabā |
taqaṭṭabū |
||||||||
f | taqaṭṭabī |
taqaṭṭabna |
Declension
Declension of noun تَقَطُّب (taqaṭṭub)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَقَطُّب taqaṭṭub |
التَّقَطُّب at-taqaṭṭub |
تَقَطُّب taqaṭṭub |
Nominative | تَقَطُّبٌ taqaṭṭubun |
التَّقَطُّبُ at-taqaṭṭubu |
تَقَطُّبُ taqaṭṭubu |
Accusative | تَقَطُّبًا taqaṭṭuban |
التَّقَطُّبَ at-taqaṭṭuba |
تَقَطُّبَ taqaṭṭuba |
Genitive | تَقَطُّبٍ taqaṭṭubin |
التَّقَطُّبِ at-taqaṭṭubi |
تَقَطُّبِ taqaṭṭubi |
Verb
تَقْطِبُ • (taqṭibu) (form I)
Verb
تَقْطِبَ • (taqṭiba) (form I)
Verb
تَقْطِبْ • (taqṭib) (form I)
Verb
تُقْطَبُ • (tuqṭabu) (form I)
Verb
تُقْطَبَ • (tuqṭaba) (form I)
Verb
تُقْطَبْ • (tuqṭab) (form I)
Verb
تُقَطِّبُ • (tuqaṭṭibu) (form II)
Verb
تُقَطِّبَ • (tuqaṭṭiba) (form II)
Verb
تُقَطِّبْ • (tuqaṭṭib) (form II)
Verb
تُقَطَّبُ • (tuqaṭṭabu) (form II)
Verb
تُقَطَّبَ • (tuqaṭṭaba) (form II)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.