اندهش

Arabic

Root
د ه ش (d-h-š)

Pronunciation

IPA^(key): /in.da.ha.ʃa/

Verb

اِنْدَهَشَ • (indahaša) VII, non-past يَنْدَهِشُ‎ (yandahišu)

to become amazed, to marvel

Conjugation

Conjugation of

اِنْدَهَشَ

(form-VII sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِنْدِهَاش indihāš
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُنْدَهِش mundahiš
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْدَهَشْتُ indahaštu	اِنْدَهَشْتَ indahašta	اِنْدَهَشَ indahaša	اِنْدَهَشْتُمَا indahaštumā	اِنْدَهَشَا indahašā	اِنْدَهَشْنَا indahašnā	اِنْدَهَشْتُمْ indahaštum	اِنْدَهَشُوا indahašū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِنْدَهَشْتُ indahaštu	اِنْدَهَشْتِ indahašti	اِنْدَهَشَتْ indahašat	اِنْدَهَشْتُمَا indahaštumā	اِنْدَهَشَتَا indahašatā	اِنْدَهَشْنَا indahašnā	اِنْدَهَشْتُنَّ indahaštunna	اِنْدَهَشْنَ indahašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْدَهِشُ ʔandahišu	تَنْدَهِشُ tandahišu	يَنْدَهِشُ yandahišu	تَنْدَهِشَانِ tandahišāni	يَنْدَهِشَانِ yandahišāni	نَنْدَهِشُ nandahišu	تَنْدَهِشُونَ tandahišūna	يَنْدَهِشُونَ yandahišūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَنْدَهِشُ ʔandahišu	تَنْدَهِشِينَ tandahišīna	تَنْدَهِشُ tandahišu	تَنْدَهِشَانِ tandahišāni	تَنْدَهِشَانِ tandahišāni	نَنْدَهِشُ nandahišu	تَنْدَهِشْنَ tandahišna	يَنْدَهِشْنَ yandahišna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْدَهِشَ ʔandahiša	تَنْدَهِشَ tandahiša	يَنْدَهِشَ yandahiša	تَنْدَهِشَا tandahišā	يَنْدَهِشَا yandahišā	نَنْدَهِشَ nandahiša	تَنْدَهِشُوا tandahišū	يَنْدَهِشُوا yandahišū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَنْدَهِشَ ʔandahiša	تَنْدَهِشِي tandahišī	تَنْدَهِشَ tandahiša	تَنْدَهِشَا tandahišā	تَنْدَهِشَا tandahišā	نَنْدَهِشَ nandahiša	تَنْدَهِشْنَ tandahišna	يَنْدَهِشْنَ yandahišna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْدَهِشْ ʔandahiš	تَنْدَهِشْ tandahiš	يَنْدَهِشْ yandahiš	تَنْدَهِشَا tandahišā	يَنْدَهِشَا yandahišā	نَنْدَهِشْ nandahiš	تَنْدَهِشُوا tandahišū	يَنْدَهِشُوا yandahišū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَنْدَهِشْ ʔandahiš	تَنْدَهِشِي tandahišī	تَنْدَهِشْ tandahiš	تَنْدَهِشَا tandahišā	تَنْدَهِشَا tandahišā	نَنْدَهِشْ nandahiš	تَنْدَهِشْنَ tandahišna	يَنْدَهِشْنَ yandahišna
imperative الْأَمْر	m		اِنْدَهِشْ indahiš		اِنْدَهِشَا indahišā			اِنْدَهِشُوا indahišū
imperative الْأَمْر	f		اِنْدَهِشِي indahišī		اِنْدَهِشَا indahišā			اِنْدَهِشْنَ indahišna

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.