փսխեմ
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain.
Verb
փսխեմ • (pʻsxem) (aorist indicative փսխեցի)
Conjugation
active
infinitive | փսխել (pʻsxel) | participle | փսխեցեալ, փսխեալ (pʻsxecʻeal, pʻsxeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | փսխեցուցանեմ (pʻsxecʻucʻanem) | aorist stem | փսխեց- (pʻsxecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փսխեմ (pʻsxem) | փսխես (pʻsxes) | փսխէ (pʻsxē) | փսխեմք (pʻsxemkʻ) | փսխէք (pʻsxēkʻ) | փսխեն (pʻsxen) | |
imperfect | փսխէի, փսխեի* (pʻsxēi, pʻsxei*) | փսխէիր, փսխեիր* (pʻsxēir, pʻsxeir*) | փսխէր (pʻsxēr) | փսխէաք, փսխեաք* (pʻsxēakʻ, pʻsxeakʻ*) | փսխէիք, փսխեիք* (pʻsxēikʻ, pʻsxeikʻ*) | փսխէին, փսխեին* (pʻsxēin, pʻsxein*) | |
aorist | փսխեցի (pʻsxecʻi) | փսխեցեր (pʻsxecʻer) | փսխեաց (pʻsxeacʻ) | փսխեցաք (pʻsxecʻakʻ) | փսխեցէք, փսխեցիք (pʻsxecʻēkʻ, pʻsxecʻikʻ) | փսխեցին (pʻsxecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փսխիցեմ (pʻsxicʻem) | փսխիցես (pʻsxicʻes) | փսխիցէ (pʻsxicʻē) | փսխիցեմք (pʻsxicʻemkʻ) | փսխիցէք (pʻsxicʻēkʻ) | փսխիցեն (pʻsxicʻen) | |
aorist | փսխեցից (pʻsxecʻicʻ) | փսխեսցես (pʻsxescʻes) | փսխեսցէ (pʻsxescʻē) | փսխեսցուք (pʻsxescʻukʻ) | փսխեսջիք (pʻsxesǰikʻ) | փսխեսցեն (pʻsxescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | փսխեա՛ (pʻsxeá) | — | — | փսխեցէ՛ք (pʻsxecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | փսխեսջի՛ր (pʻsxesǰír) | — | — | փսխեսջի՛ք (pʻsxesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ փսխեր (mí pʻsxer) | — | — | մի՛ փսխէք (mí pʻsxēkʻ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | փսխել, փսխիլ* (pʻsxel, pʻsxil*) | participle | փսխեցեալ, փսխեալ (pʻsxecʻeal, pʻsxeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | փսխեցուցանեմ (pʻsxecʻucʻanem) | aorist stem | փսխեց- (pʻsxecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փսխիմ (pʻsxim) | փսխիս (pʻsxis) | փսխի (pʻsxi) | փսխիմք (pʻsximkʻ) | փսխիք (pʻsxikʻ) | փսխին (pʻsxin) | |
imperfect | փսխէի (pʻsxēi) | փսխէիր (pʻsxēir) | փսխէր, փսխիւր (pʻsxēr, pʻsxiwr) | փսխէաք (pʻsxēakʻ) | փսխէիք (pʻsxēikʻ) | փսխէին (pʻsxēin) | |
aorist | փսխեցայ (pʻsxecʻay) | փսխեցար (pʻsxecʻar) | փսխեցաւ (pʻsxecʻaw) | փսխեցաք (pʻsxecʻakʻ) | փսխեցայք (pʻsxecʻaykʻ) | փսխեցան (pʻsxecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փսխիցիմ (pʻsxicʻim) | փսխիցիս (pʻsxicʻis) | փսխիցի (pʻsxicʻi) | փսխիցիմք (pʻsxicʻimkʻ) | փսխիցիք (pʻsxicʻikʻ) | փսխիցին (pʻsxicʻin) | |
aorist | փսխեցայց (pʻsxecʻaycʻ) | փսխեսցիս (pʻsxescʻis) | փսխեսցի (pʻsxescʻi) | փսխեսցուք (pʻsxescʻukʻ) | փսխեսջիք (pʻsxesǰikʻ) | փսխեսցին (pʻsxescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | փսխեա՛ց (pʻsxeácʻ) | — | — | փսխեցարո՛ւք (pʻsxecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | փսխեսջի՛ր (pʻsxesǰír) | — | — | փսխեսջի՛ք (pʻsxesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ փսխիր (mí pʻsxir) | — | — | մի՛ փսխիք (mí pʻsxikʻ) | — | |
*post-classical |
Derived terms
- փսխած (pʻsxac)
Descendants
- Armenian: փսխել (pʻsxel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “փսխեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “փսխեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “փսխեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.