տեղատութիւն
Old Armenian
Noun
տեղատութիւն • (tełatutʻiwn)
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | տեղատութիւն (tełatutʻiwn) | տեղատութիւնք (tełatutʻiwnkʻ) | |
genitive | տեղատութեան (tełatutʻean) | տեղատութեանց (tełatutʻeancʻ) | |
dative | տեղատութեան (tełatutʻean) | տեղատութեանց (tełatutʻeancʻ) | |
accusative | տեղատութիւն (tełatutʻiwn) | տեղատութիւնս (tełatutʻiwns) | |
ablative | տեղատութենէ (tełatutʻenē) | տեղատութեանց (tełatutʻeancʻ) | |
instrumental | տեղատութեամբ (tełatutʻeamb) | տեղատութեամբք (tełatutʻeambkʻ) | |
locative | տեղատութեան (tełatutʻean) | տեղատութիւնս (tełatutʻiwns) |
Antonyms
- մակընթացութիւն (makəntʻacʻutʻiwn) (makəntʿacʿutʿiwn)
Descendants
- Armenian: տեղատվություն (teġatvutʻyun) (teġatvut’yun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “տեղատութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.