վիճեմ
Old Armenian
Alternative forms
- վիճիմ (vičim)
Etymology
From վէճ (vēč).
Verb
վիճեմ • (vičem) (aorist indicative վիճեցի)
Conjugation
active
infinitive | վիճել (vičel) | participle | վիճեցեալ, վիճեալ (vičecʻeal, vičeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | վիճեց- (vičecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | վիճեմ (vičem) | վիճես (vičes) | վիճէ (vičē) | վիճեմք (vičemkʻ) | վիճէք (vičēkʻ) | վիճեն (vičen) | |
imperfect | վիճէի, վիճեի* (vičēi, vičei*) | վիճէիր, վիճեիր* (vičēir, vičeir*) | վիճէր (vičēr) | վիճէաք, վիճեաք* (vičēakʻ, vičeakʻ*) | վիճէիք, վիճեիք* (vičēikʻ, vičeikʻ*) | վիճէին, վիճեին* (vičēin, vičein*) | |
aorist | վիճեցի (vičecʻi) | վիճեցեր (vičecʻer) | վիճեաց (vičeacʻ) | վիճեցաք (vičecʻakʻ) | վիճեցէք, վիճեցիք (vičecʻēkʻ, vičecʻikʻ) | վիճեցին (vičecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | վիճիցեմ (vičicʻem) | վիճիցես (vičicʻes) | վիճիցէ (vičicʻē) | վիճիցեմք (vičicʻemkʻ) | վիճիցէք (vičicʻēkʻ) | վիճիցեն (vičicʻen) | |
aorist | վիճեցից (vičecʻicʻ) | վիճեսցես (vičescʻes) | վիճեսցէ (vičescʻē) | վիճեսցուք (vičescʻukʻ) | վիճեսջիք (vičesǰikʻ) | վիճեսցեն (vičescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | վիճեա՛ (vičeá) | — | — | վիճեցէ՛ք (vičecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | վիճեսջի՛ր (vičesǰír) | — | — | վիճեսջի՛ք (vičesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ վիճեր (mí vičer) | — | — | մի՛ վիճէք (mí vičēkʻ) | — | |
*rare |
Descendants
- Armenian: վիճել (vičel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վիճեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.