հեռանամ
Old Armenian
Verb
հեռանամ • (heṙanam) (aorist indicative հեռացայ)
Conjugation
mediopassive
infinitive | հեռանալ (heṙanal) | participle | հեռացեալ (heṙacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | հեռացուցանեմ (heṙacʻucʻanem) | aorist stem | հեռաց- (heṙacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հեռանամ (heṙanam) | հեռանաս (heṙanas) | հեռանայ (heṙanay) | հեռանամք (heṙanamkʻ) | հեռանայք (heṙanaykʻ) | հեռանան (heṙanan) | |
imperfect | հեռանայի (heṙanayi) | հեռանայիր (heṙanayir) | հեռանայր (heṙanayr) | հեռանայաք (heṙanayakʻ) | հեռանայիք (heṙanayikʻ) | հեռանային (heṙanayin) | |
aorist | հեռացայ (heṙacʻay) | հեռացար (heṙacʻar) | հեռացաւ (heṙacʻaw) | հեռացաք (heṙacʻakʻ) | հեռացայք (heṙacʻaykʻ) | հեռացան (heṙacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հեռանայցիմ (heṙanaycʻim) | հեռանայցիս (heṙanaycʻis) | հեռանայցի (heṙanaycʻi) | հեռանայցիմք (heṙanaycʻimkʻ) | հեռանայցիք (heṙanaycʻikʻ) | հեռանայցին (heṙanaycʻin) | |
aorist | հեռացայց (heṙacʻaycʻ) | հեռասցիս (heṙascʻis) | հեռասցի (heṙascʻi) | հեռասցուք (heṙascʻukʻ) | հեռասջիք (heṙasǰikʻ) | հեռասցին (heṙascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հեռացի՛ր (heṙacʻír) | — | — | հեռացարո՛ւք (heṙacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | հեռասջի՛ր (heṙasǰír) | — | — | հեռասջի՛ք (heṙasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հեռանար (mí heṙanar) | — | — | մի՛ հեռանայք (mí heṙanaykʻ) | — |
Descendants
- Armenian: հեռանալ (heṙanal)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հեռանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.