կալնում
Old Armenian
Conjugation
active
infinitive | կալնուլ (kalnul) | participle | կալեալ (kaleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կալ- (kal-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնում (kalnum) | կալնուս (kalnus) | կալնու (kalnu) | կալնումք (kalnumkʻ) | կալնուք (kalnukʻ) | կալնուն (kalnun) | |
imperfect | կալնուի (kalnui) | կալնուիր (kalnuir) | կալնոյր (kalnoyr) | կալնուաք (kalnuakʻ) | կալնուիք (kalnuikʻ) | կալնուին (kalnuin) | |
aorist | կալի (kali) | կալեր (kaler) | եկալ, կալ (ekal, kal) | կալաք (kalakʻ) | կալէք, կալիք (kalēkʻ, kalikʻ) | կալին (kalin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնուցում (kalnucʻum) | կալնուցուս (kalnucʻus) | կալնուցու (kalnucʻu) | կալնուցումք (kalnucʻumkʻ) | կալնուցուք (kalnucʻukʻ) | կալնուցուն (kalnucʻun) | |
aorist | կալից (kalicʻ) | կալցես (kalcʻes) | կալցէ (kalcʻē) | կալցուք (kalcʻukʻ) | կալջիք (kalǰikʻ) | կալցեն (kalcʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կա՛լ (kál) | — | — | կալէ՛ք (kalḗkʻ) | — | |
cohortative | — | կալջի՛ր (kalǰír) | — | — | կալջի՛ք (kalǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կալնուր (mí kalnur) | — | — | մի՛ կալնուք (mí kalnukʻ) | — |
mediopassive
infinitive | կալնուլ (kalnul) | participle | կալեալ (kaleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | կալ- (kal-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնում (kalnum) | կալնուս (kalnus) | կալնու (kalnu) | կալնումք (kalnumkʻ) | կալնուք (kalnukʻ) | կալնուն (kalnun) | |
imperfect | կալնուի (kalnui) | կալնուիր (kalnuir) | կալնոյր (kalnoyr) | կալնուաք (kalnuakʻ) | կալնուիք (kalnuikʻ) | կալնուին (kalnuin) | |
aorist | կալայ (kalay) | կալար (kalar) | կալաւ (kalaw) | կալաք (kalakʻ) | կալայք (kalaykʻ) | կալան (kalan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | կալնուցում (kalnucʻum) | կալնուցուս (kalnucʻus) | կալնուցու (kalnucʻu) | կալնուցումք (kalnucʻumkʻ) | կալնուցուք (kalnucʻukʻ) | կալնուցուն (kalnucʻun) | |
aorist | կալայց (kalaycʻ) | կալցիս (kalcʻis) | կալցի (kalcʻi) | կալցուք (kalcʻukʻ) | կալջիք (kalǰikʻ) | կալցին (kalcʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | կալի՛ր (kalír) | — | — | կալարո՛ւք (kalarúkʻ) | — | |
cohortative | — | կալջի՛ր (kalǰír) | — | — | կալջի՛ք (kalǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ կալնուր (mí kalnur) | — | — | մի՛ կալնուք (mí kalnukʻ) | — |
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կալնում”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.