գաղթեմ

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From գաղութ (gałutʻ).

Verb

գաղթեմ • (gałtʻem)

  1. (intransitive) to emigrate; to flee
  2. (transitive) to cause to migrate, to evacuate
    • 10–11th century, Stepʿanos Taronecʿi (Asołik), Tiezerakan Patmutʿiwn [Universal History] 3.5:
      Զայս ամենայն տեսեալ Գագկայ արծրունւոյ, որ էր առաջնորդ Յուսուփի՝ ի գիշերի միում փախուցեալ անկանի յաշխարհն Կորդուաց․ և զաշխարհն Վասպուրական գաղթէ յԱսորեստան []
      Zays amenayn teseal Gagkay arcrunwoy, or ēr aṙaǰnord Yusupʻi, i gišeri mium pʻaxucʻeal ankani yašxarhn Korduacʻ; ew zašxarhn Vaspurakan gałtʻē yAsorestan []

Conjugation

Descendants

  • Armenian: գաղթել (gaġtʻel)

Further reading

  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971) “գաղութ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume I, Yerevan: University Press, page 505ab
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836) “գաղթեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume I, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 524b
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “գաղթեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 109b
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.