әйтеү

From *ayt- (“to say, utter”), from Proto-Turkic *ayɨt- (“to say; ask”),[1] which (as seen in Old Uyghur, Yakut, Chuvash cognates) was originally a causative form of an earlier *āy- (“to say, to tell”).

Compare to Tatar әйтү (äytü, “to say”), Kazakh айту (aitu, “to say”), Kyrgyz айтуу (aytuu, “to say”), Crimean Tatar aytmaq (“to say”), Uzbek aytmoq (“to say”), Uyghur ئېيتماق (ëytmaq, “to say”), Kumyk айтмакъ (aytmaq, “to say”), dialectal Khakas айт- (ayt-, “to say”), айыт- (ayıt-, “to sing”), Turkish ayıtmak (“to say”); Old Uyghur [script needed] (ajït-, “to have/make/let sb. say”),[2] Yakut ыйыт- (ıyıt-, “to ask”), Chuvash ыйт (yjt, “to ask”).

әйтеү • (əytew)

1. to say, tell

   Атайыңа сәләм әйт!

   Atayıña sələm əyt!

   Say hello to your father!

2. utter, pronounce

   Ҡәнәғәт түгелһең икән — үҙ һүҙеңде әйт, тәңҡитлә, фекер алыш.

   Qənəğət tügelheñ ikən — üź hüźeñde əyt, təñqitlə, feker alış.

   If you are not content — (then) voice your opinion (give your comment), criticize, exchange opinions.

   Ауыҙы ни әйткәнде ҡолағы ишетмәй.

   Awıźı ni əytkənde qolağı işetməy.

   (One's) ears do not hear what (his/her) mouth utters.

3. to let know, notify, communicate

• әйткәндәй (əytkəndəy, “by the way”)
• дөрөҫөн әйткәндә (döröśön əytkəndə, “to tell the truth”)
• әйтелеш (əyteleş, “pronunciation”)
• әйтәгүр (əytəgür, “in short, as a summary”)