уверува

Macedonian

Etymology

From увер(и) (uver(i)) +‎ -ува (-uva).

Pronunciation
  • IPA(key): [uˈvɛɾuva]

Verb

уверува • (uveruva) impf (perfective увери)

  1. (transitive) to assure (convince)

Conjugation
Conjugation of уверува (imperfective, present in -а)
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine уверувал — adjectival participle уверуван
feminine уверувала — adverbial participle уверувајќи
neuter уверувало — verbal noun уверување
plural уверувале — perfect participle уверувано
present imperfect aorist imperative
1st singular уверувам уверував — —
2nd singular уверуваш уверуваше — уверувај
3rd singular уверува уверуваше — —
1st plural уверуваме уверувавме — —
2nd plural уверувате уверувавте — уверувајте
3rd plural уверуваат уверуваа — —
Compound tenses
perfect сум уверувал present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect имам уверувано present of има + perfect participle
pluperfect бев уверувал imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect имав уверувано imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал уверувано perfect of има + perfect participle
future ќе уверувам ќе + present
има-future ќе имам уверувано future of има + perfect participle
future in the past ќе уверував ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав уверувано future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум уверувал ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал уверувано future reported of има + perfect participle
conditional би уверувал би + imperfect l-participle
има-conditional би имал уверувано conditional of има + perfect participle
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.