сифат
Bashkir
Pronunciation
- IPA(key): [sʲi̠ˈfät]
- Hyphenation: си‧фат
Noun
сифат • (sifat)
- property, attribute, characteristic
- (of person) trait of character, quality
- Ысын лидерға ниндәй сифаттар хас булырға тейеш?
- Isın liderğa nindəy sifattar xas bulırğa teyeş?
- What qualities must be inherent to a true leader?
- Балағыҙҙа күрергә теләгән сифаттар үҙегеҙҙә лә булһын!
- Balağıźźa kürergə teləgən sifattar üźegeźźə lə bulhın!
- May the qualities that you would like to see in your children be also present in yourselves!
- quality
- (grammar) adjective
- Һөйләмдә сифаттар һәр саҡ тиерлек аныҡлаусы һәм хәбәр функцияһын башҡара.
- Höyləmdə sifattar hər saq tiyerlek anıqlawsı həm xəbər funktsiyahın başqara.
- In the sentence, adjectives practically always fulfil the function of the attribute or the predicate.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | сифат (sifat) | сифаттар (sifattar) |
| definite genitive | сифаттың (sifattıñ) | сифаттарҙың (sifattarźıñ) |
| dative | сифатҡа (sifatqa) | сифаттарға (sifattarğa) |
| definite accusative | сифатты (sifattı) | сифаттарҙы (sifattarźı) |
| locative | сифатта (sifatta) | сифаттарҙа (sifattarźa) |
| ablative | сифаттан (sifattan) | сифаттарҙан (sifattarźan) |
Hypernyms
- һүҙ төркөмө (hüź törkömö)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.