муно

Eastern Mari

Etymology

From Proto-Mari *mŭnə, from Proto-Uralic *muna. Cognate with Western Mari мыны (myny).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmuno/

Noun

муно • (muno)

  1. egg
  2. (anatomy) testicle

Declension

Declension of муно
singular plural
nominative муно (muno) муно-влак (muno-vlak)
accusative муным (munym) муно-влакым (muno-vlakym)
genitive мунын (munyn) муно-влакын (muno-vlakyn)
dative мунылан (munylan) муно-влаклан (muno-vlaklan)
comitative муныге (munyge) муно-влакге (muno-vlakge)
comparative муныла (munyla) муно-влакла (muno-vlakla)
inessive мунышто (munyšto) муно-влакыште (muno-vlakyšte)
illative (short) муныш (munyš) муно-влакыш (muno-vlakyš)
illative (long) мунышко (munyško) муно-влакышке (muno-vlakyške)
lative мунеш (muńeš) муно-влакеш (muno-vlakeš)
Possessed forms of муно
singular plural
1st person мунем (muńem) мунына (munyna)
2nd person мунет (muńet) муныда (munyda)
3rd person муныжо (munyžo) мунышт (munyšt)

References

  • V. M. Vasiljev, Z. V. Uchaev (2003) “муно”, in Марийско-Русский словарь, Yoshkar-Ola, →ISBN
  • J. Bradley et al. (2023) “муно”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.