дуудахын тийн ялгал

Mongolian

Mongolian
ᠳᠠᠭᠤᠳᠠᠬᠤ ᠶᠢᠨ
ᠲᠡᠶᠢᠨ
ᠢᠯᠭᠠᠯ

(daɣudaqu-yin teyin ilɣal)
Cyrillic
дуудахын тийн ялгал
(duudaxyn tiin jalgal)

Etymology

From дуудах (duudax) + -ын (-yn) + тийн ялгал (tiin jalgal), literally case of summoning.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtʊːtaxiŋ tʰiːŋ jaɮkaɮ/
  • Syllabification: дуу‧да‧хын ‧тийн ‧ял‧гал (6 syllables)

Noun

дуудахын тийн ялгал • (duudaxyn tiin jalgal)

  1. (grammar) vocative case
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.