аҥ

Eastern Mari

Pronunciation

  • IPA(key): /ɑŋ/
  • Rhymes: -ɑŋ
  • Hyphenation: аҥ

Etymology 1

From Proto-Mari *, from Proto-Uralic *aŋe. Cognate with Western Mari ӓнг (äng).

Noun

аҥ • ()

  1. hole, opening, mouth
  2. (gun) muzzle
  3. doorway, passage, entrance
  4. mouth (of a river, bay)
  5. beginning, end (of a street, path)
  6. front side, front end, main facade (of a building)
Declension
Declension of аҥ
singular plural
nominative аҥ () аҥ-влак (aŋ-vlak)
accusative аҥым (aŋym) аҥ-влакым (aŋ-vlakym)
genitive аҥын (aŋyn) аҥ-влакын (aŋ-vlakyn)
dative аҥлан (aŋlan) аҥ-влаклан (aŋ-vlaklan)
comitative аҥге (aŋge) аҥ-влакге (aŋ-vlakge)
comparative аҥла (aŋla) аҥ-влакла (aŋ-vlakla)
inessive аҥыште (aŋyšte) аҥ-влакыште (aŋ-vlakyšte)
illative (short) аҥыш (aŋyš) аҥ-влакыш (aŋ-vlakyš)
illative (long) аҥышке (aŋyške) аҥ-влакышке (aŋ-vlakyške)
lative аҥеш (aŋeš) аҥ-влакеш (aŋ-vlakeš)
Possessed forms of аҥ
singular plural
1st person аҥем (aŋem) аҥна (aŋna)
2nd person аҥет (aŋet) аҥда (aŋda)
3rd person аҥже (aŋže) аҥышт (aŋyšt)

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

аҥ • () (textile working)

  1. width (fabric), panel
Declension
Declension of аҥ
singular plural
nominative аҥ () аҥ-влак (aŋ-vlak)
accusative аҥым (aŋym) аҥ-влакым (aŋ-vlakym)
genitive аҥын (aŋyn) аҥ-влакын (aŋ-vlakyn)
dative аҥлан (aŋlan) аҥ-влаклан (aŋ-vlaklan)
comitative аҥге (aŋge) аҥ-влакге (aŋ-vlakge)
comparative аҥла (aŋla) аҥ-влакла (aŋ-vlakla)
inessive аҥыште (aŋyšte) аҥ-влакыште (aŋ-vlakyšte)
illative (short) аҥыш (aŋyš) аҥ-влакыш (aŋ-vlakyš)
illative (long) аҥышке (aŋyške) аҥ-влакышке (aŋ-vlakyške)
lative аҥеш (aŋeš) аҥ-влакеш (aŋ-vlakeš)
Possessed forms of аҥ
singular plural
1st person аҥем (aŋem) аҥна (aŋna)
2nd person аҥет (aŋet) аҥда (aŋda)
3rd person аҥже (aŋže) аҥышт (aŋyšt)

References

  • V. M. Vasiljev, Z. V. Uchaev (2003) “аҥ”, in Марийско-Русский словарь, Yoshkar-Ola, →ISBN
  • J. Bradley et al. (2023) “аҥ”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *Ăŋ (wild animal).

Noun

аҥ • ()

  1. beast, wild animal

References

N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “аҥ”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.