ψυχανάλυση

Greek

Etymology

From ψυχ- (psych-, “psych-, soul”) +‎ ανάλυση (análysi, “analysis”), learned borrowing from German Psychoanalyse or from French psychanalyse.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /psi.xaˈna.li.si/
  • with article, feminine singular accusative την (tin): IPA(key): /tim‿bzi.xaˈna.li.si/
  • Hyphenation: ψυ‧χα‧νά‧λυ‧ση

Noun

ψυχανάλυση • (psychanálysi) f (plural ψυχαναλύσεις)

  1. (psychology) psychoanalysis

Declension
declension of ψυχανάλυση
case     \     number singular plural
nominative ψυχανάλυση • ψυχαναλύσεις •
genitive ψυχανάλυσης • ψυχαναλύσεων •
accusative ψυχανάλυση • ψυχαναλύσεις •
vocative ψυχανάλυση • ψυχαναλύσεις •
Older or formal genitive singular: ψυχαναλύσεως •
  • αυτοψυχανάλυση f (aftopsychanálysi)
  • αψυχανάλυτος (apsychanálytos)
  • ψυχαναλυτής m (psychanalytís)
  • ψυχαναλυτικός (psychanalytikós)

See also

References
  1. ψυχανάλυση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.