χλευάζω

Ancient Greek

Etymology

From χλεύη (khleúē, “jest, joke”) +‎ -άζω (-ázō, suffix to form a verb).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰleu̯.áz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰleˈwa.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xleˈβa.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xleˈva.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xleˈva.zo/

Verb

χλευᾰ́ζω • (khleuázō)

to jest, scoff, jeer, treat scornfully
Synonyms: σκώπτω (skṓptō), τωθᾰ́ζω (tōtházō)

Inflection

Present: χλευᾰ́ζω, χλευᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χλευᾰ́ζω	χλευᾰ́ζεις	χλευᾰ́ζει	χλευᾰ́ζετον	χλευᾰ́ζετον	χλευᾰ́ζομεν	χλευᾰ́ζετε	χλευᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	χλευᾰ́ζω	χλευᾰ́ζῃς	χλευᾰ́ζῃ	χλευᾰ́ζητον	χλευᾰ́ζητον	χλευᾰ́ζωμεν	χλευᾰ́ζητε	χλευᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	χλευᾰ́ζοιμῐ	χλευᾰ́ζοις	χλευᾰ́ζοι	χλευᾰ́ζοιτον	χλευᾰζοίτην	χλευᾰ́ζοιμεν	χλευᾰ́ζοιτε	χλευᾰ́ζοιεν
	imperative		χλεύᾰζε	χλευᾰζέτω	χλευᾰ́ζετον	χλευᾰζέτων		χλευᾰ́ζετε	χλευᾰζόντων
middle/ passive	indicative	χλευᾰ́ζομαι	χλευᾰ́ζῃ, χλευᾰ́ζει	χλευᾰ́ζεται	χλευᾰ́ζεσθον	χλευᾰ́ζεσθον	χλευᾰζόμεθᾰ	χλευᾰ́ζεσθε	χλευᾰ́ζονται
	subjunctive	χλευᾰ́ζωμαι	χλευᾰ́ζῃ	χλευᾰ́ζηται	χλευᾰ́ζησθον	χλευᾰ́ζησθον	χλευᾰζώμεθᾰ	χλευᾰ́ζησθε	χλευᾰ́ζωνται
	optative	χλευᾰζοίμην	χλευᾰ́ζοιο	χλευᾰ́ζοιτο	χλευᾰ́ζοισθον	χλευᾰζοίσθην	χλευᾰζοίμεθᾰ	χλευᾰ́ζοισθε	χλευᾰ́ζοιντο
	imperative		χλευᾰ́ζου	χλευᾰζέσθω	χλευᾰ́ζεσθον	χλευᾰζέσθων		χλευᾰ́ζεσθε	χλευᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χλευᾰ́ζειν				χλευᾰ́ζεσθαι
participle	m	χλευᾰ́ζων				χλευᾰζόμενος
	f	χλευᾰ́ζουσᾰ				χλευᾰζομένη
	n	χλευᾰ́ζον				χλευᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐχλεύᾰζον, ἐχλευᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχλεύᾰζον	ἐχλεύᾰζες	ἐχλεύᾰζε(ν)	ἐχλευᾰ́ζετον	ἐχλευᾰζέτην	ἐχλευᾰ́ζομεν	ἐχλευᾰ́ζετε	ἐχλεύᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐχλευᾰζόμην	ἐχλευᾰ́ζου	ἐχλευᾰ́ζετο	ἐχλευᾰ́ζεσθον	ἐχλευᾰζέσθην	ἐχλευᾰζόμεθᾰ	ἐχλευᾰ́ζεσθε	ἐχλευᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: χλευᾰ́σω, χλευᾰ́σομαι, χλευᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χλευᾰ́σω	χλευᾰ́σεις	χλευᾰ́σει	χλευᾰ́σετον	χλευᾰ́σετον	χλευᾰ́σομεν	χλευᾰ́σετε	χλευᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	χλευᾰ́σοιμῐ	χλευᾰ́σοις	χλευᾰ́σοι	χλευᾰ́σοιτον	χλευᾰσοίτην	χλευᾰ́σοιμεν	χλευᾰ́σοιτε	χλευᾰ́σοιεν
middle	indicative	χλευᾰ́σομαι	χλευᾰ́σῃ, χλευᾰ́σει	χλευᾰ́σεται	χλευᾰ́σεσθον	χλευᾰ́σεσθον	χλευᾰσόμεθᾰ	χλευᾰ́σεσθε	χλευᾰ́σονται
middle	optative	χλευᾰσοίμην	χλευᾰ́σοιο	χλευᾰ́σοιτο	χλευᾰ́σοισθον	χλευᾰσοίσθην	χλευᾰσοίμεθᾰ	χλευᾰ́σοισθε	χλευᾰ́σοιντο
passive	indicative	χλευᾰσθήσομαι	χλευᾰσθήσῃ	χλευᾰσθήσεται	χλευᾰσθήσεσθον	χλευᾰσθήσεσθον	χλευᾰσθησόμεθᾰ	χλευᾰσθήσεσθε	χλευᾰσθήσονται
passive	optative	χλευᾰσθησοίμην	χλευᾰσθήσοιο	χλευᾰσθήσοιτο	χλευᾰσθήσοισθον	χλευᾰσθησοίσθην	χλευᾰσθησοίμεθᾰ	χλευᾰσθήσοισθε	χλευᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χλευᾰ́σειν			χλευᾰ́σεσθαι		χλευᾰσθήσεσθαι
participle	m	χλευᾰ́σων			χλευᾰσόμενος		χλευᾰσθησόμενος
	f	χλευᾰ́σουσᾰ			χλευᾰσομένη		χλευᾰσθησομένη
	n	χλευᾰ́σον			χλευᾰσόμενον		χλευᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐχλεύᾰσᾰ, ἐχλευᾰσᾰ́μην, ἐχλευᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχλεύᾰσᾰ	ἐχλεύᾰσᾰς	ἐχλεύᾰσε(ν)	ἐχλευᾰ́σᾰτον	ἐχλευᾰσᾰ́την	ἐχλευᾰ́σᾰμεν	ἐχλευᾰ́σᾰτε	ἐχλεύᾰσᾰν
	subjunctive	χλευᾰ́σω	χλευᾰ́σῃς	χλευᾰ́σῃ	χλευᾰ́σητον	χλευᾰ́σητον	χλευᾰ́σωμεν	χλευᾰ́σητε	χλευᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	χλευᾰ́σαιμῐ	χλευᾰ́σειᾰς, χλευᾰ́σαις	χλευᾰ́σειε(ν), χλευᾰ́σαι	χλευᾰ́σαιτον	χλευᾰσαίτην	χλευᾰ́σαιμεν	χλευᾰ́σαιτε	χλευᾰ́σειᾰν, χλευᾰ́σαιεν
	imperative		χλεύᾰσον	χλευᾰσᾰ́τω	χλευᾰ́σᾰτον	χλευᾰσᾰ́των		χλευᾰ́σᾰτε	χλευᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχλευᾰσᾰ́μην	ἐχλευᾰ́σω	ἐχλευᾰ́σᾰτο	ἐχλευᾰ́σᾰσθον	ἐχλευᾰσᾰ́σθην	ἐχλευᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐχλευᾰ́σᾰσθε	ἐχλευᾰ́σᾰντο
	subjunctive	χλευᾰ́σωμαι	χλευᾰ́σῃ	χλευᾰ́σηται	χλευᾰ́σησθον	χλευᾰ́σησθον	χλευᾰσώμεθᾰ	χλευᾰ́σησθε	χλευᾰ́σωνται
	optative	χλευᾰσαίμην	χλευᾰ́σαιο	χλευᾰ́σαιτο	χλευᾰ́σαισθον	χλευᾰσαίσθην	χλευᾰσαίμεθᾰ	χλευᾰ́σαισθε	χλευᾰ́σαιντο
	imperative		χλεύᾰσαι	χλευᾰσᾰ́σθω	χλευᾰ́σᾰσθον	χλευᾰσᾰ́σθων		χλευᾰ́σᾰσθε	χλευᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχλευᾰ́σθην	ἐχλευᾰ́σθης	ἐχλευᾰ́σθη	ἐχλευᾰ́σθητον	ἐχλευᾰσθήτην	ἐχλευᾰ́σθημεν	ἐχλευᾰ́σθητε	ἐχλευᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	χλευᾰσθῶ	χλευᾰσθῇς	χλευᾰσθῇ	χλευᾰσθῆτον	χλευᾰσθῆτον	χλευᾰσθῶμεν	χλευᾰσθῆτε	χλευᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	χλευᾰσθείην	χλευᾰσθείης	χλευᾰσθείη	χλευᾰσθεῖτον, χλευᾰσθείητον	χλευᾰσθείτην, χλευᾰσθειήτην	χλευᾰσθεῖμεν, χλευᾰσθείημεν	χλευᾰσθεῖτε, χλευᾰσθείητε	χλευᾰσθεῖεν, χλευᾰσθείησᾰν
	imperative		χλευᾰ́σθητῐ	χλευᾰσθήτω	χλευᾰ́σθητον	χλευᾰσθήτων		χλευᾰ́σθητε	χλευᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χλευᾰ́σαι			χλευᾰ́σᾰσθαι		χλευᾰσθῆναι
participle	m	χλευᾰ́σᾱς			χλευᾰσᾰ́μενος		χλευᾰσθείς
	f	χλευᾰ́σᾱσᾰ			χλευᾰσᾰμένη		χλευᾰσθεῖσᾰ
	n	χλευᾰ́σᾰν			χλευᾰσᾰ́μενον		χλευᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κεχλεύᾰκᾰ, κεχλεύᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεχλεύᾰκᾰ	κεχλεύᾰκᾰς	κεχλεύᾰκε(ν)	κεχλευᾰ́κᾰτον	κεχλευᾰ́κᾰτον	κεχλευᾰ́κᾰμεν	κεχλευᾰ́κᾰτε	κεχλευᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεχλευᾰ́κω	κεχλευᾰ́κῃς	κεχλευᾰ́κῃ	κεχλευᾰ́κητον	κεχλευᾰ́κητον	κεχλευᾰ́κωμεν	κεχλευᾰ́κητε	κεχλευᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	κεχλευᾰ́κοιμῐ, κεχλευᾰκοίην	κεχλευᾰ́κοις, κεχλευᾰκοίης	κεχλευᾰ́κοι, κεχλευᾰκοίη	κεχλευᾰ́κοιτον	κεχλευᾰκοίτην	κεχλευᾰ́κοιμεν	κεχλευᾰ́κοιτε	κεχλευᾰ́κοιεν
	imperative		κεχλεύᾰκε	κεχλευᾰκέτω	κεχλευᾰ́κετον	κεχλευᾰκέτων		κεχλευᾰ́κετε	κεχλευᾰκόντων
middle/ passive	indicative	κεχλεύᾰσμαι	κεχλεύᾰσαι	κεχλεύᾰσται	κεχλεύᾰσθον	κεχλεύᾰσθον	κεχλευᾰ́σμεθᾰ	κεχλεύᾰσθε	κεχλευᾰ́δᾰται
	subjunctive	κεχλευᾰσμένος ὦ	κεχλευᾰσμένος ᾖς	κεχλευᾰσμένος ᾖ	κεχλευᾰσμένω ἦτον	κεχλευᾰσμένω ἦτον	κεχλευᾰσμένοι ὦμεν	κεχλευᾰσμένοι ἦτε	κεχλευᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεχλευᾰσμένος εἴην	κεχλευᾰσμένος εἴης	κεχλευᾰσμένος εἴη	κεχλευᾰσμένω εἴητον/εἶτον	κεχλευᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	κεχλευᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεχλευᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	κεχλευᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεχλεύᾰσο	κεχλευᾰ́σθω	κεχλεύᾰσθον	κεχλευᾰ́σθων		κεχλεύᾰσθε	κεχλευᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεχλευᾰκέναι				κεχλευᾰ́σθαι
participle	m	κεχλευᾰκώς				κεχλευᾰσμένος
	f	κεχλευᾰκυῖᾰ				κεχλευᾰσμένη
	n	κεχλευᾰκός				κεχλευᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐχλευᾰ́κειν, ἐχλευᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχλευᾰ́κειν, ἐχλευᾰ́κη	ἐχλευᾰ́κεις, ἐχλευᾰ́κης	ἐχλευᾰ́κει(ν)	ἐχλευᾰ́κετον	ἐχλευᾰκέτην	ἐχλευᾰ́κεμεν	ἐχλευᾰ́κετε	ἐχλευᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐχλευᾰ́σμην	ἐχλεύᾰσο	ἐχλεύᾰστο	ἐχλεύᾰσθον	ἐχλευᾰ́σθην	ἐχλευᾰ́σμεθᾰ	ἐχλεύᾰσθε	ἐχλευᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

χλευᾰσμός (khleuasmós)
χλεύᾰσμᾰ (khleúasma)

Descendants

Greek: χλευάζω (chlevázo)

Greek

Verb

χλευάζω • (chlevázo) (past χλεύασα, passive χλευάζομαι)

to jeer, mock
to deride, scoff, mock, laugh at

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

χλευασμός m (chlevasmós, “derision”)
χλευαστής m (chlevastís, “scoffer”)
χλευαστικός (chlevastikós, “derisive”)
χλευαστικά (chlevastiká, “derisively”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

χλευάζω

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Derived terms

Descendants

Further reading

Greek

Verb

Conjugation

Related terms