φρίσσω

Ancient Greek

Alternative forms

φρίττω (phríttō) — Attic

Etymology

According to Beekes, from the same Pre-Greek root of φρίξ (phríx, “shivering”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰrís.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰris.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸris.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfris.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfri.so/

Verb

φρίσσω • (phríssō)

to be rough
to shiver, shudder, tremble
- New Testament, Epistle of James 2:19:
  σὺ πιστεύεις ὅτι εἷς ἐστιν ὁ θεός; καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσιν καὶ φρίσσουσιν.
  sù pisteúeis hóti heîs estin ho theós? kalôs poieîs; kaì tà daimónia pisteúousin kaì phríssousin.
  Thou believest that there is one God; thou doest well: the devils also believe, and tremble.

Conjugation

Present: φρῐ́σσω, φρῐ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρῐ́σσω	φρῐ́σσεις	φρῐ́σσει	φρῐ́σσετον	φρῐ́σσετον	φρῐ́σσομεν	φρῐ́σσετε	φρῐ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	φρῐ́σσω	φρῐ́σσῃς	φρῐ́σσῃ	φρῐ́σσητον	φρῐ́σσητον	φρῐ́σσωμεν	φρῐ́σσητε	φρῐ́σσωσῐ(ν)
	optative	φρῐ́σσοιμῐ	φρῐ́σσοις	φρῐ́σσοι	φρῐ́σσοιτον	φρῐσσοίτην	φρῐ́σσοιμεν	φρῐ́σσοιτε	φρῐ́σσοιεν
	imperative		φρῐ́σσε	φρῐσσέτω	φρῐ́σσετον	φρῐσσέτων		φρῐ́σσετε	φρῐσσόντων
middle/ passive	indicative	φρῐ́σσομαι	φρῐ́σσῃ, φρῐ́σσει	φρῐ́σσεται	φρῐ́σσεσθον	φρῐ́σσεσθον	φρῐσσόμεθᾰ	φρῐ́σσεσθε	φρῐ́σσονται
	subjunctive	φρῐ́σσωμαι	φρῐ́σσῃ	φρῐ́σσηται	φρῐ́σσησθον	φρῐ́σσησθον	φρῐσσώμεθᾰ	φρῐ́σσησθε	φρῐ́σσωνται
	optative	φρῐσσοίμην	φρῐ́σσοιο	φρῐ́σσοιτο	φρῐ́σσοισθον	φρῐσσοίσθην	φρῐσσοίμεθᾰ	φρῐ́σσοισθε	φρῐ́σσοιντο
	imperative		φρῐ́σσου	φρῐσσέσθω	φρῐ́σσεσθον	φρῐσσέσθων		φρῐ́σσεσθε	φρῐσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φρῐ́σσειν				φρῐ́σσεσθαι
participle	m	φρῐ́σσων				φρῐσσόμενος
	f	φρῐ́σσουσᾰ				φρῐσσομένη
	n	φρῐ́σσον				φρῐσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔφρῐσσον, ἐφρῐσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφρῐσσον	ἔφρῐσσες	ἔφρῐσσε(ν)	ἐφρῐ́σσετον	ἐφρῐσσέτην	ἐφρῐ́σσομεν	ἐφρῐ́σσετε	ἔφρῐσσον
middle/ passive	indicative	ἐφρῐσσόμην	ἐφρῐ́σσου	ἐφρῐ́σσετο	ἐφρῐ́σσεσθον	ἐφρῐσσέσθην	ἐφρῐσσόμεθᾰ	ἐφρῐ́σσεσθε	ἐφρῐ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: φρῐ́ξω, φρῐ́ξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φρῐ́ξω	φρῐ́ξεις	φρῐ́ξει	φρῐ́ξετον	φρῐ́ξετον	φρῐ́ξομεν	φρῐ́ξετε	φρῐ́ξουσῐ(ν)
active	optative	φρῐ́ξοιμῐ	φρῐ́ξοις	φρῐ́ξοι	φρῐ́ξοιτον	φρῐξοίτην	φρῐ́ξοιμεν	φρῐ́ξοιτε	φρῐ́ξοιεν
middle	indicative	φρῐ́ξομαι	φρῐ́ξῃ, φρῐ́ξει	φρῐ́ξεται	φρῐ́ξεσθον	φρῐ́ξεσθον	φρῐξόμεθᾰ	φρῐ́ξεσθε	φρῐ́ξονται
middle	optative	φρῐξοίμην	φρῐ́ξοιο	φρῐ́ξοιτο	φρῐ́ξοισθον	φρῐξοίσθην	φρῐξοίμεθᾰ	φρῐ́ξοισθε	φρῐ́ξοιντο
		active			middle
infinitive		φρῐ́ξειν			φρῐ́ξεσθαι
participle	m	φρῐ́ξων			φρῐξόμενος
	f	φρῐ́ξουσᾰ			φρῐξομένη
	n	φρῐ́ξον			φρῐξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔφρῐξᾰ, ἐφρῐξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφρῐξᾰ	ἔφρῐξᾰς	ἔφρῐξε(ν)	ἐφρῐ́ξᾰτον	ἐφρῐξᾰ́την	ἐφρῐ́ξᾰμεν	ἐφρῐ́ξᾰτε	ἔφρῐξᾰν
	subjunctive	φρῐ́ξω	φρῐ́ξῃς	φρῐ́ξῃ	φρῐ́ξητον	φρῐ́ξητον	φρῐ́ξωμεν	φρῐ́ξητε	φρῐ́ξωσῐ(ν)
	optative	φρῐ́ξαιμῐ	φρῐ́ξειᾰς, φρῐ́ξαις	φρῐ́ξειε(ν), φρῐ́ξαι	φρῐ́ξαιτον	φρῐξαίτην	φρῐ́ξαιμεν	φρῐ́ξαιτε	φρῐ́ξειᾰν, φρῐ́ξαιεν
	imperative		φρῐ́ξον	φρῐξᾰ́τω	φρῐ́ξᾰτον	φρῐξᾰ́των		φρῐ́ξᾰτε	φρῐξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφρῐξᾰ́μην	ἐφρῐ́ξω	ἐφρῐ́ξᾰτο	ἐφρῐ́ξᾰσθον	ἐφρῐξᾰ́σθην	ἐφρῐξᾰ́μεθᾰ	ἐφρῐ́ξᾰσθε	ἐφρῐ́ξᾰντο
	subjunctive	φρῐ́ξωμαι	φρῐ́ξῃ	φρῐ́ξηται	φρῐ́ξησθον	φρῐ́ξησθον	φρῐξώμεθᾰ	φρῐ́ξησθε	φρῐ́ξωνται
	optative	φρῐξαίμην	φρῐ́ξαιο	φρῐ́ξαιτο	φρῐ́ξαισθον	φρῐξαίσθην	φρῐξαίμεθᾰ	φρῐ́ξαισθε	φρῐ́ξαιντο
	imperative		φρῐ́ξαι	φρῐξᾰ́σθω	φρῐ́ξᾰσθον	φρῐξᾰ́σθων		φρῐ́ξᾰσθε	φρῐξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		φρῐ́ξαι			φρῐ́ξᾰσθαι
participle	m	φρῐ́ξᾱς			φρῐξᾰ́μενος
	f	φρῐ́ξᾱσᾰ			φρῐξᾰμένη
	n	φρῐ́ξᾰν			φρῐξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πέφρῑκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέφρῑκᾰ	πέφρῑκᾰς	πέφρῑκε(ν)	πεφρῑ́κᾰτον	πεφρῑ́κᾰτον	πεφρῑ́κᾰμεν	πεφρῑ́κᾰτε	πεφρῑ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφρῑ́κω	πεφρῑ́κῃς	πεφρῑ́κῃ	πεφρῑ́κητον	πεφρῑ́κητον	πεφρῑ́κωμεν	πεφρῑ́κητε	πεφρῑ́κωσῐ(ν)
	optative	πεφρῑ́κοιμῐ, πεφρῑκοίην	πεφρῑ́κοις, πεφρῑκοίης	πεφρῑ́κοι, πεφρῑκοίη	πεφρῑ́κοιτον	πεφρῑκοίτην	πεφρῑ́κοιμεν	πεφρῑ́κοιτε	πεφρῑ́κοιεν
	imperative		πέφρῑκε	πεφρῑκέτω	πεφρῑ́κετον	πεφρῑκέτων		πεφρῑ́κετε	πεφρῑκόντων
		active
infinitive		πεφρῑκέναι
participle	m	πεφρῑκώς
	f	πεφρῑκυῖᾰ
	n	πεφρῑκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπεφρῑ́κειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφρῑ́κειν, ἐπεφρῑ́κη	ἐπεφρῑ́κεις, ἐπεφρῑ́κης	ἐπεφρῑ́κει(ν)	ἐπεφρῑ́κετον	ἐπεφρῑκέτην	ἐπεφρῑ́κεμεν	ἐπεφρῑ́κετε	ἐπεφρῑ́κεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.