φθέγγομαι

Ancient Greek

Etymology

Pre-Greek. Related to φθόγγος (phthóngos, “a sound”).

Pronunciation
 

Verb

φθέγγομαι • (phthéngomai)

  1. to make a sound, utter
  2. to speak loudly, shout, cry out, proclaim
  3. to sing, praise, celebrate

Inflection
   Present: φθέγγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative φθέγγομαι φθέγγῃ,
φθέγγει		 φθέγγεται φθέγγεσθον φθέγγεσθον φθεγγόμεθᾰ φθέγγεσθε φθέγγονται
subjunctive φθέγγωμαι φθέγγῃ φθέγγηται φθέγγησθον φθέγγησθον φθεγγώμεθᾰ φθέγγησθε φθέγγωνται
optative φθεγγοίμην φθέγγοιο φθέγγοιτο φθέγγοισθον φθεγγοίσθην φθεγγοίμεθᾰ φθέγγοισθε φθέγγοιντο
imperative   φθέγγου φθεγγέσθω φθέγγεσθον φθεγγέσθων   φθέγγεσθε φθεγγέσθων
middle/passive
infinitive φθέγγεσθαι
participle m φθεγγόμενος
f φθεγγομένη
n φθεγγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφθεγγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἐφθεγγόμην ἐφθέγγου ἐφθέγγετο ἐφθέγγεσθον ἐφθεγγέσθην ἐφθεγγόμεθᾰ ἐφθέγγεσθε ἐφθέγγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φθέγξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative φθέγξομαι φθέγξῃ,
φθέγξει		 φθέγξεται φθέγξεσθον φθέγξεσθον φθεγξόμεθᾰ φθέγξεσθε φθέγξονται
optative φθεγξοίμην φθέγξοιο φθέγξοιτο φθέγξοισθον φθεγξοίσθην φθεγξοίμεθᾰ φθέγξοισθε φθέγξοιντο
middle
infinitive φθέγξεσθαι
participle m φθεγξόμενος
f φθεγξομένη
n φθεγξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφθεγξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐφθεγξᾰ́μην ἐφθέγξω ἐφθέγξᾰτο ἐφθέγξᾰσθον ἐφθεγξᾰ́σθην ἐφθεγξᾰ́μεθᾰ ἐφθέγξᾰσθε ἐφθέγξᾰντο
subjunctive φθέγξωμαι φθέγξῃ φθέγξηται φθέγξησθον φθέγξησθον φθεγξώμεθᾰ φθέγξησθε φθέγξωνται
optative φθεγξαίμην φθέγξαιο φθέγξαιτο φθέγξαισθον φθεγξαίσθην φθεγξαίμεθᾰ φθέγξαισθε φθέγξαιντο
imperative   φθέγξαι φθεγξᾰ́σθω φθέγξᾰσθον φθεγξᾰ́σθων   φθέγξᾰσθε φθεγξᾰ́σθων
middle
infinitive φθέγξᾰσθαι
participle m φθεγξᾰ́μενος
f φθεγξᾰμένη
n φθεγξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔφθεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἔφθεγμαι ἔφθεγξαι ἔφθεγκται ἔφθεγχθον ἔφθεγχθον ἐφθέγμεθᾰ ἔφθεγχθε ἐφθέγγᾰται
subjunctive ἐφθεγμένος ὦ ἐφθεγμένος ᾖς ἐφθεγμένος ᾖ ἐφθεγμένω ἦτον ἐφθεγμένω ἦτον ἐφθεγμένοι ὦμεν ἐφθεγμένοι ἦτε ἐφθεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐφθεγμένος εἴην ἐφθεγμένος εἴης ἐφθεγμένος εἴη ἐφθεγμένω εἴητον/εἶτον ἐφθεγμένω εἰήτην/εἴτην ἐφθεγμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐφθεγμένοι εἴητε/εἶτε ἐφθεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔφθεγξο ἐφθέγχθω ἔφθεγχθον ἐφθέγχθων   ἔφθεγχθε ἐφθέγχθων
middle/passive
infinitive ἐφθέγχθαι
participle m ἐφθεγμένος
f ἐφθεγμένη
n ἐφθεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.