υπουργός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑπουργός (hupourgós, “servant, helper”), from ὑπό (hupó, “under”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker”) (see ἔργον (érgon, “work”)).

The modern sense is a semantic loan from Italian ministro.

Pronunciation

IPA^(key): /ipuɾˈɣos/
Hyphenation: υ‧πουρ‧γός

Noun

υπουργός • (ypourgós) m or f (plural υπουργοί)

(government) minister, secretary (politician who heads a ministry or department)
Ο υπουργός υγείας παραιτήθηκε μετά το σκάνδαλο.
O ypourgós ygeías paraitíthike metá to skándalo.
The health minister resigned after the scandal.

Declension

declension of υπουργός

case \ number	singular	plural
nominative	υπουργός •	υπουργοί •
genitive	υπουργού •	υπουργών •
accusative	υπουργό •	υπουργούς •
vocative	υπουργέ •	υπουργοί •

Synonyms

υπουργίνα f (ypourgína, “female minister”) (colloquial)

Derived terms

υπουργείο n (ypourgeío, “ministry, department”)
υπουργία f (ypourgía, “ministry”)
υπουργικός (ypourgikós, “ministerial”)
πρωθυπουργός m (prothypourgós, “prime minister”)
υφυπουργός m (yfypourgós, “deputy minister, undersecretary”)