τάσις

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *tə́tsis, from the oblique stem of Proto-Indo-European *tén-tis, from *ten- (“stretch”). Equivalent to τείνω (teínō, “I stretch”) +‎ -σῐς (-sis).

Pronunciation 1
 

Noun

τᾰ́σῐς • (tásis) f (genitive τᾰ́σεως); third declension

  1. stretching, tension
  2. extension
  3. (in music) pitch of the voice
  4. intensity, force
Inflection
Third declension of ἡ τᾰ́σῐς; τῆς τᾰ́σεως (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ τᾰ́σῐς
hē tásis		 τὼ τᾰ́σει
tṑ tásei		 αἱ τᾰ́σεις
hai táseis
Genitive τῆς τᾰ́σεως
tês táseōs		 τοῖν τᾰσέοιν
toîn taséoin		 τῶν τᾰ́σεων
tôn táseōn
Dative τῇ τᾰ́σει
têi tásei		 τοῖν τᾰσέοιν
toîn taséoin		 ταῖς τᾰ́σεσῐ / τᾰ́σεσῐν
taîs tásesi(n)
Accusative τὴν τᾰ́σῐν
tḕn tásin		 τὼ τᾰ́σει
tṑ tásei		 τᾱ̀ς τᾰ́σεις
tā̀s táseis
Vocative τᾰ́σῐ
tási		 τᾰ́σει
tásei		 τᾰ́σεις
táseis
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
Derived terms
Related terms
  • ἀνάτασις (anátasis)
  • ἀντεπέκτασις (antepéktasis)
  • ἀντικατάτασις (antikatátasis)
  • ἀντιπαρέκτασις (antiparéktasis)
  • ἀντιπρότασις (antiprótasis)
  • ἀντίτασις (antítasis)
  • ἀπέκτασις (apéktasis)
  • ἀπότασις (apótasis)
  • διάτασις (diátasis)
  • ἔκτασις (éktasis)
  • ἔντασις (éntasis)
  • ἐπανάτασις (epanátasis)
  • ἐπέκτασις (epéktasis)
  • ἐπέντασις (epéntasis)
  • ἐπίτασις (epítasis)
  • κατάτασις (katátasis)
  • παράτασις (parátasis)
  • παρέκτασις (paréktasis)
  • περίτασις (perítasis)
  • πρότασις (prótasis)
  • συνέντασις (sunéntasis)
  • συνεπίτασις (sunepítasis)
  • σύντασις (súntasis)
  • ὑπερδιάτασις (huperdiátasis)
  • ὑπέρτασις (hupértasis)
  • ὑπότασις (hupótasis)

References

Pronunciation 2
 

Noun

τᾰ́σῑς • (tásīs) f

  1. accusative plural of τᾰ́σῐς (tásis)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.