σῴζω

See also: σώζω

Ancient Greek

Alternative forms

σᾰόω (saóō), σάωμῐ (sáōmi), σόω (sóō), σώζω (sṓzō), σώω (sṓō)

Etymology

σῶς (sôs, “safe, sound”) +‎ -ίζω (-ízō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɔ̌ːi̯z.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈso.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈso.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈso.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈso.zo/

Verb

σῴζω • (sṓizō)

to save
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.430:
  ὁ μὲν ἐν μέσῳ ἄνδρα φέρεσκε,
  τὼ δ’ ἑτέρω ἑκάτερθεν ἴτην σώοντες ἑταίρους.
  ho mèn en mésōi ándra phéreske,
  tṑ d’ hetérō hekáterthen ítēn sṓontes hetaírous.
  The one in the middle in each case bore a man, and the other two went, one on either side, saving my comrades.
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 15.503:
  νῦν ἄρκιον ἢ ἀπολέσθαι
  ἠὲ σαωθῆναι καὶ ἀπώσασθαι κακὰ νηῶν.
  nûn árkion ḕ apolésthai
  ēè saōthênai kaì apṓsasthai kakà nēôn.
  Now it is sure that we must either perish utterly or find deliverance by thrusting back the peril from the ships.
1. to heal
  - 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, The Coan Praenotions 136
2. (Christianity) to save
  - 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 1:21:
    εὐδόκησεν ὁ θεὸς […] σῶσαι τοὺς πιστεύοντας.
    eudókēsen ho theòs […] sôsai toùs pisteúontas.
    it was God's good pleasure […] to save those who believe
3. (rare in Homer) Ι keep safe, preserve
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 13.230:
    ἀλλὰ σάω μὲν ταῦτα, σάω δ’ ἐμέ:
    allà sáō mèn taûta, sáō d’ emé:
    Nay, save this [treasure], and save me.
4. to keep, observe, maintain
  - 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 241:
    σῴζων ἐφετμὰς Λοξίου χρηστηρίους,
    πρόσειμι δῶμα καὶ βρέτας τὸ σόν, θεά.
    sṓizōn ephetmàs Loxíou khrēstēríous,
    próseimi dôma kaì brétas tò són, theá.
    Keeping the commands of Loxias' oracle, I now approach your house and image, goddess.
5. (usually middle) to keep in mind, remember
  - 412 BCE, Euripides, Helen 266:
    Ἕλληνες ἐπελάθοντο, τὰς δὲ μὴ κακὰς
    ἔσῳζον ὥσπερ τὰς κακὰς σῴζουσί μου.
    Héllēnes epeláthonto, tàs dè mḕ kakàs
    ésōizon hṓsper tàs kakàs sṓizousí mou.
    The Hellenes would have forgotten the evil fate that I now have, and would remember what part of my life is not evil, as they now remember what is.
6. to bring safely (to)
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.451:
    τὸν δ’ ἐσάωσεν ἐς ποταμοῦ προχοάς
    tòn d’ esáōsen es potamoû prokhoás
    and [the god] brought him safely to the mouth of the river
7. to rescue
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.752:
    εἰ μή σφωε πατὴρ εὐρὺ κρείων ἐνοσίχθων
    ἐκ πολέμου ἐσάωσε καλύψας ἠέρι πολλῇ.
    ei mḗ sphōe patḕr eurù kreíōn enosíkhthōn
    ek polémou esáōse kalúpsas ēéri pollêi.
    but that their father, the wide-ruling Shaker of Earth, saved them from war
8. to save for
  - 421 BCE, Aristophanes, Peace 1022.τὰ μηρἴ ἐξελὼν δεῦρ’ ἔκφερε,
    χοὔτω τὸ πρόβατον τῷ χορηγῷ σῴζεται.:
    Cut off the legs and bring them here; thus the carcass will be saved for the Choregus.
9. (with infinitive)
  - 408 BCE, Euripides, The Phoenician Women 600.κομπὸς εἶ σπονδαῖς πεποιθώς, αἵ σε σῴζουσιν θανεῖν.:
    Relying on the truce, which saves you from dying, you turn boaster.
10. (with participle)
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia :
    αἱρετώτερόν ἐστι μαχομένους ἀποθνῄσκειν μᾶλλον ἢ φεύγοντας σῴζεσθαι
    hairetṓterón esti makhoménous apothnḗiskein mâllon ḕ pheúgontas sṓizesthai
    it is better to die in battle than to save one's life by running away

Inflection

Present: σῴζω, σῴζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῴζω	σῴζεις	σῴζει	σῴζετον	σῴζετον	σῴζομεν	σῴζετε	σῴζουσῐ(ν)
	subjunctive	σῴζω	σῴζῃς	σῴζῃ	σῴζητον	σῴζητον	σῴζωμεν	σῴζητε	σῴζωσῐ(ν)
	optative	σῴζοιμῐ	σῴζοις	σῴζοι	σῴζοιτον	σῳζοίτην	σῴζοιμεν	σῴζοιτε	σῴζοιεν
	imperative		σῷζε	σῳζέτω	σῴζετον	σῳζέτων		σῴζετε	σῳζόντων
middle/ passive	indicative	σῴζομαι	σῴζῃ, σῴζει	σῴζεται	σῴζεσθον	σῴζεσθον	σῳζόμεθᾰ	σῴζεσθε	σῴζονται
	subjunctive	σῴζωμαι	σῴζῃ	σῴζηται	σῴζησθον	σῴζησθον	σῳζώμεθᾰ	σῴζησθε	σῴζωνται
	optative	σῳζοίμην	σῴζοιο	σῴζοιτο	σῴζοισθον	σῳζοίσθην	σῳζοίμεθᾰ	σῴζοισθε	σῴζοιντο
	imperative		σῴζου	σῳζέσθω	σῴζεσθον	σῳζέσθων		σῴζεσθε	σῳζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῴζειν				σῴζεσθαι
participle	m	σῴζων				σῳζόμενος
	f	σῴζουσᾰ				σῳζομένη
	n	σῷζον				σῳζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔσῳζον, ἐσῳζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσῳζον	ἔσῳζες	ἔσῳζε(ν)	ἐσῴζετον	ἐσῳζέτην	ἐσῴζομεν	ἐσῴζετε	ἔσῳζον
middle/ passive	indicative	ἐσῳζόμην	ἐσῴζου	ἐσῴζετο	ἐσῴζεσθον	ἐσῳζέσθην	ἐσῳζόμεθᾰ	ἐσῴζεσθε	ἐσῴζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σώσω, σώσομαι, σωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σώσω	σώσεις	σώσει	σώσετον	σώσετον	σώσομεν	σώσετε	σώσουσῐ(ν)
active	optative	σώσοιμῐ	σώσοις	σώσοι	σώσοιτον	σωσοίτην	σώσοιμεν	σώσοιτε	σώσοιεν
middle	indicative	σώσομαι	σώσῃ, σώσει	σώσεται	σώσεσθον	σώσεσθον	σωσόμεθᾰ	σώσεσθε	σώσονται
middle	optative	σωσοίμην	σώσοιο	σώσοιτο	σώσοισθον	σωσοίσθην	σωσοίμεθᾰ	σώσοισθε	σώσοιντο
passive	indicative	σωθήσομαι	σωθήσῃ	σωθήσεται	σωθήσεσθον	σωθήσεσθον	σωθησόμεθᾰ	σωθήσεσθε	σωθήσονται
passive	optative	σωθησοίμην	σωθήσοιο	σωθήσοιτο	σωθήσοισθον	σωθησοίσθην	σωθησοίμεθᾰ	σωθήσοισθε	σωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σώσειν			σώσεσθαι		σωθήσεσθαι
participle	m	σώσων			σωσόμενος		σωθησόμενος
	f	σώσουσᾰ			σωσομένη		σωθησομένη
	n	σῶσον			σωσόμενον		σωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σωέω, σωέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σωέω	σωέεις	σωέει	σωέετον	σωέετον	σωέομεν	σωέετε	σωέουσῐ(ν)
active	optative	σωέοιμῐ	σωέοις	σωέοι	σωέοιτον	σωεοίτην	σωέοιμεν	σωέοιτε	σωέοιεν
middle	indicative	σωέομαι	σωέῃ, σωέει	σωέεται	σωέεσθον	σωέεσθον	σωεόμεθᾰ	σωέεσθε	σωέονται
middle	optative	σωεοίμην	σωέοιο	σωέοιτο	σωέοισθον	σωεοίσθην	σωεοίμεθᾰ	σωέοισθε	σωέοιντο
		active			middle
infinitive		σωέειν			σωέεσθαι
participle	m	σωέων			σωεόμενος
	f	σωέουσᾰ			σωεομένη
	n	σωέον			σωεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σωῶ, σωοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σωῶ	σωεῖς	σωεῖ	σωεῖτον	σωεῖτον	σωοῦμεν	σωεῖτε	σωοῦσῐ(ν)
active	optative	σωοίην, σωοῖμῐ	σωοίης, σωοῖς	σωοίη, σωοῖ	σωοῖτον, σωοίητον	σωοίτην, σωοιήτην	σωοῖμεν, σωοίημεν	σωοῖτε, σωοίητε	σωοῖεν, σωοίησᾰν
middle	indicative	σωοῦμαι	σωῇ	σωεῖται	σωεῖσθον	σωεῖσθον	σωούμεθᾰ	σωεῖσθε	σωοῦνται
middle	optative	σωοίμην	σωοῖο	σωοῖτο	σωοῖσθον	σωοίσθην	σωοίμεθᾰ	σωοῖσθε	σωοῖντο
		active			middle
infinitive		σωεῖν			σωεῖσθαι
participle	m	σωῶν			σωούμενος
	f	σωοῦσᾰ			σωουμένη
	n	σωοῦν			σωούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσωσᾰ, ἐσωσᾰ́μην, ἐσώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσωσᾰ	ἔσωσᾰς	ἔσωσε(ν)	ἐσώσᾰτον	ἐσωσᾰ́την	ἐσώσᾰμεν	ἐσώσᾰτε	ἔσωσᾰν
	subjunctive	σώσω	σώσῃς	σώσῃ	σώσητον	σώσητον	σώσωμεν	σώσητε	σώσωσῐ(ν)
	optative	σώσαιμῐ	σώσειᾰς, σώσαις	σώσειε(ν), σώσαι	σώσαιτον	σωσαίτην	σώσαιμεν	σώσαιτε	σώσειᾰν, σώσαιεν
	imperative		σῶσον	σωσᾰ́τω	σώσᾰτον	σωσᾰ́των		σώσᾰτε	σωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσωσᾰ́μην	ἐσώσω	ἐσώσᾰτο	ἐσώσᾰσθον	ἐσωσᾰ́σθην	ἐσωσᾰ́μεθᾰ	ἐσώσᾰσθε	ἐσώσᾰντο
	subjunctive	σώσωμαι	σώσῃ	σώσηται	σώσησθον	σώσησθον	σωσώμεθᾰ	σώσησθε	σώσωνται
	optative	σωσαίμην	σώσαιο	σώσαιτο	σώσαισθον	σωσαίσθην	σωσαίμεθᾰ	σώσαισθε	σώσαιντο
	imperative		σῶσαι	σωσᾰ́σθω	σώσᾰσθον	σωσᾰ́σθων		σώσᾰσθε	σωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσώθην	ἐσώθης	ἐσώθη	ἐσώθητον	ἐσωθήτην	ἐσώθημεν	ἐσώθητε	ἐσώθησᾰν
	subjunctive	σωθῶ	σωθῇς	σωθῇ	σωθῆτον	σωθῆτον	σωθῶμεν	σωθῆτε	σωθῶσῐ(ν)
	optative	σωθείην	σωθείης	σωθείη	σωθεῖτον, σωθείητον	σωθείτην, σωθειήτην	σωθεῖμεν, σωθείημεν	σωθεῖτε, σωθείητε	σωθεῖεν, σωθείησᾰν
	imperative		σώθητῐ	σωθήτω	σώθητον	σωθήτων		σώθητε	σωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῶσαι			σώσᾰσθαι		σωθῆναι
participle	m	σώσᾱς			σωσᾰ́μενος		σωθείς
	f	σώσᾱσᾰ			σωσᾰμένη		σωθεῖσᾰ
	n	σῶσᾰν			σωσᾰ́μενον		σωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσῳσᾰ, ἐσῳσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσῳσᾰ	ἔσῳσᾰς	ἔσῳσε(ν)	ἐσῴσᾰτον	ἐσῳσᾰ́την	ἐσῴσᾰμεν	ἐσῴσᾰτε	ἔσῳσᾰν
	subjunctive	σῴσω	σῴσῃς	σῴσῃ	σῴσητον	σῴσητον	σῴσωμεν	σῴσητε	σῴσωσῐ(ν)
	optative	σῴσαιμῐ	σῴσειᾰς, σῴσαις	σῴσειε(ν), σῴσαι	σῴσαιτον	σῳσαίτην	σῴσαιμεν	σῴσαιτε	σῴσειᾰν, σῴσαιεν
	imperative		σῷσον	σῳσᾰ́τω	σῴσᾰτον	σῳσᾰ́των		σῴσᾰτε	σῳσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσῳσᾰ́μην	ἐσῴσω	ἐσῴσᾰτο	ἐσῴσᾰσθον	ἐσῳσᾰ́σθην	ἐσῳσᾰ́μεθᾰ	ἐσῴσᾰσθε	ἐσῴσᾰντο
	subjunctive	σῴσωμαι	σῴσῃ	σῴσηται	σῴσησθον	σῴσησθον	σῳσώμεθᾰ	σῴσησθε	σῴσωνται
	optative	σῳσαίμην	σῴσαιο	σῴσαιτο	σῴσαισθον	σῳσαίσθην	σῳσαίμεθᾰ	σῴσαισθε	σῴσαιντο
	imperative		σῷσαι	σῳσᾰ́σθω	σῴσᾰσθον	σῳσᾰ́σθων		σῴσᾰσθε	σῳσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		σῷσαι			σῴσᾰσθαι
participle	m	σῴσᾱς			σῳσᾰ́μενος
	f	σῴσᾱσᾰ			σῳσᾰμένη
	n	σῷσᾰν			σῳσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σέσωκᾰ, σέσῳσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σέσωκᾰ	σέσωκᾰς	σέσωκε(ν)	σεσώκᾰτον	σεσώκᾰτον	σεσώκᾰμεν	σεσώκᾰτε	σεσώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σεσώκω	σεσώκῃς	σεσώκῃ	σεσώκητον	σεσώκητον	σεσώκωμεν	σεσώκητε	σεσώκωσῐ(ν)
	optative	σεσώκοιμῐ, σεσωκοίην	σεσώκοις, σεσωκοίης	σεσώκοι, σεσωκοίη	σεσώκοιτον	σεσωκοίτην	σεσώκοιμεν	σεσώκοιτε	σεσώκοιεν
	imperative		σέσωκε	σεσωκέτω	σεσώκετον	σεσωκέτων		σεσώκετε	σεσωκόντων
middle/ passive	indicative	σέσῳσμαι	σέσῳσαι	σέσῳσται	σέσῳσθον	σέσῳσθον	σεσῴσμεθᾰ	σέσῳσθε	σεσῴσᾰται
	subjunctive	σεσῳσμένος ὦ	σεσῳσμένος ᾖς	σεσῳσμένος ᾖ	σεσῳσμένω ἦτον	σεσῳσμένω ἦτον	σεσῳσμένοι ὦμεν	σεσῳσμένοι ἦτε	σεσῳσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σεσῳσμένος εἴην	σεσῳσμένος εἴης	σεσῳσμένος εἴη	σεσῳσμένω εἴητον/εἶτον	σεσῳσμένω εἰήτην/εἴτην	σεσῳσμένοι εἴημεν/εἶμεν	σεσῳσμένοι εἴητε/εἶτε	σεσῳσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σέσῳσο	σεσῴσθω	σέσῳσθον	σεσῴσθων		σέσῳσθε	σεσῴσθων
		active				middle/passive
infinitive		σεσωκέναι				σεσῷσθαι
participle	m	σεσωκώς				σεσῳσμένος
	f	σεσωκυῖᾰ				σεσῳσμένη
	n	σεσωκός				σεσῳσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σέσωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σέσωμαι	σέσωσαι	σέσωται	σέσωσθον	σέσωσθον	σεσώμεθᾰ	σέσωσθε	σέσωνται
	subjunctive	σεσωμένος ὦ	σεσωμένος ᾖς	σεσωμένος ᾖ	σεσωμένω ἦτον	σεσωμένω ἦτον	σεσωμένοι ὦμεν	σεσωμένοι ἦτε	σεσωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σεσωμένος εἴην	σεσωμένος εἴης	σεσωμένος εἴη	σεσωμένω εἴητον/εἶτον	σεσωμένω εἰήτην/εἴτην	σεσωμένοι εἴημεν/εἶμεν	σεσωμένοι εἴητε/εἶτε	σεσωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σέσωσο	σεσώσθω	σέσωσθον	σεσώσθων		σέσωσθε	σεσώσθων
						middle/passive
infinitive						σεσῶσθαι
participle	m					σεσωμένος
	f					σεσωμένη
	n					σεσωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σέσῳκᾰ, σέσῳσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σέσῳκᾰ	σέσῳκᾰς	σέσῳκε(ν)	σεσῴκᾰτον	σεσῴκᾰτον	σεσῴκᾰμεν	σεσῴκᾰτε	σεσῴκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σεσῴκω	σεσῴκῃς	σεσῴκῃ	σεσῴκητον	σεσῴκητον	σεσῴκωμεν	σεσῴκητε	σεσῴκωσῐ(ν)
	optative	σεσῴκοιμῐ, σεσῳκοίην	σεσῴκοις, σεσῳκοίης	σεσῴκοι, σεσῳκοίη	σεσῴκοιτον	σεσῳκοίτην	σεσῴκοιμεν	σεσῴκοιτε	σεσῴκοιεν
	imperative		σέσῳκε	σεσῳκέτω	σεσῴκετον	σεσῳκέτων		σεσῴκετε	σεσῳκόντων
middle/ passive	indicative	σέσῳσμαι	σέσῳσαι	σέσῳσται	σέσῳσθον	σέσῳσθον	σεσῴσμεθᾰ	σέσῳσθε	σεσῴσᾰται
	subjunctive	σεσῳσμένος ὦ	σεσῳσμένος ᾖς	σεσῳσμένος ᾖ	σεσῳσμένω ἦτον	σεσῳσμένω ἦτον	σεσῳσμένοι ὦμεν	σεσῳσμένοι ἦτε	σεσῳσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σεσῳσμένος εἴην	σεσῳσμένος εἴης	σεσῳσμένος εἴη	σεσῳσμένω εἴητον/εἶτον	σεσῳσμένω εἰήτην/εἴτην	σεσῳσμένοι εἴημεν/εἶμεν	σεσῳσμένοι εἴητε/εἶτε	σεσῳσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σέσῳσο	σεσῴσθω	σέσῳσθον	σεσῴσθων		σέσῳσθε	σεσῴσθων
		active				middle/passive
infinitive		σεσῳκέναι				σεσῷσθαι
participle	m	σεσῳκώς				σεσῳσμένος
	f	σεσῳκυῖᾰ				σεσῳσμένη
	n	σεσῳκός				σεσῳσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Attested irregularly conjugated forms include the Laconian third-person singular present active indicative, σωάδδει (sōáddei), and third-person singular aorist active indicative, ἀπεσόϊξεν (apesóïxen)—both found in the Hesychian lexicon—as well as an unspecified form of the otherwise unattested variant spelling, σωννύω (sōnnúō), reportedly used in the fifth fragment of Dinolochus (487 BC).

Derived terms

ἀντῐσῴζω (antisṓizō)
βροτοσσόος (brotossóos)
βῐοσσόος (biossóos)
δημοσσόος (dēmossóos)
δῐᾰσῴζω (diasṓizō)
δῠ́σσοος (dússoos)
ἐκσῴζω (eksṓizō)
εὔσοος (eúsoos)
κᾰτᾰσῴζω (katasṓizō)
μελισσοσόος (melissosóos)
μηλοσσόος (mēlossóos)
νηοσόος (nēosóos)
ξενοσσόος (xenossóos)
οἰκοσόος (oikosóos)
περισῴζω (perisṓizō)
πολῐσσόος (polissóos)
πᾰλῐ́νσοος (palínsoos)
πᾰρᾰσῴζω (parasṓizō)
πῠρῐ́σσοος (puríssoos)
Σωκρᾰ́της (Sōkrátēs)
Σωσιγένης (Sōsigénēs)
σωσίοικος (sōsíoikos)
σωσίπολῐς (sōsípolis)
Σωσῐ́πᾰτρος (Sōsípatros)
Σώφιλος (Sṓphilos)
σῠσσῴζω (sussṓizō)
φῐλᾰ́σωτος (philásōtos)
ψῡχοσσόος (psūkhossóos)
ᾰ̓νᾰσῴζω (anasṓizō)
ᾰ̓ποσῴζω (aposṓizō)
ᾰ̓́σωστος (ásōstos)
ᾰ̓́σωτος (ásōtos)

Related terms

σῶς (sôs)
σωστέος (sōstéos)
σωστῐκός (sōstikós)
σωστός (sōstós)
σῶστρᾰ (sôstra)
σώτειρᾰ (sṓteira)
σωτήρ (sōtḗr)
σωτηρῐ́ᾱ (sōtēríā)
σωτήρῐος (sōtḗrios)
σωτηριώδης (sōtēriṓdēs)
σῶτρον (sôtron)

Descendants

Greek: σώζω (sózo)

References

“σῴζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σῴζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
G4982 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.