σόλοικος

Ancient Greek

Etymology

Back-formation from σολοικῐ́ζω (soloikízō, “to speak or write incorrectly”) or suffixed form of Σόλοι (Sóloi).

Pronunciation
 

Adjective

σόλοικος • (sóloikos) m or f (neuter σόλοικον); second declension

  1. speaking incorrectly, using broken Greek
  2. (figuratively) erring against good manners, in bad taste

Declension
Second declension of σόλοικος; σόλοικον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative σόλοικος
sóloikos		 σόλοικον
sóloikon		 σολοίκω
soloíkō		 σολοίκω
soloíkō		 σόλοικοι
sóloikoi		 σόλοικᾰ
sóloika
Genitive σολοίκου
soloíkou		 σολοίκου
soloíkou		 σολοίκοιν
soloíkoin		 σολοίκοιν
soloíkoin		 σολοίκων
soloíkōn		 σολοίκων
soloíkōn
Dative σολοίκῳ
soloíkōi		 σολοίκῳ
soloíkōi		 σολοίκοιν
soloíkoin		 σολοίκοιν
soloíkoin		 σολοίκοις
soloíkois		 σολοίκοις
soloíkois
Accusative σόλοικον
sóloikon		 σόλοικον
sóloikon		 σολοίκω
soloíkō		 σολοίκω
soloíkō		 σολοίκους
soloíkous		 σόλοικᾰ
sóloika
Vocative σόλοικε
sóloike		 σόλοικον
sóloikon		 σολοίκω
soloíkō		 σολοίκω
soloíkō		 σόλοικοι
sóloikoi		 σόλοικᾰ
sóloika
Derived forms Adverb Comparative Superlative
σολοίκως
soloíkōs		 σολοικότερος
soloikóteros		 σολοικότᾰτος
soloikótatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms
  • ἄσολοικος (ásoloikos)
  • σολοικισμός (soloikismós)
  • σολοικοειδής (soloikoeidḗs)
  • σολοικοφᾰνής (soloikophanḗs)
  • σολοικῐ́ᾱ (soloikíā)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.