συμμετρία

Ancient Greek

Etymology

From σύμμετρος (súmmetros, “symmetrical”) +‎ -ία (-ía), from σῠν- (sun-, “with”) +‎ μέτρον (métron, “measure”).

Pronunciation
 

Noun

σῠμμετρῐ́ᾱ • (summetríā) f (genitive σῠμμετρῐ́ᾱς); first declension

  1. commensurability
  2. symmetry, due proportion
  3. a woman's robe without a train

Inflection
First declension of ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ; τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ σῠμμετρῐ́ᾱ
hē summetríā		 τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ
tṑ summetríā		 αἱ σῠμμετρῐ́αι
hai summetríai
Genitive τῆς σῠμμετρῐ́ᾱς
tês summetríās		 τοῖν σῠμμετρῐ́αιν
toîn summetríain		 τῶν σῠμμετρῐῶν
tôn summetriôn
Dative τῇ σῠμμετρῐ́ᾳ
têi summetríāi		 τοῖν σῠμμετρῐ́αιν
toîn summetríain		 ταῖς σῠμμετρῐ́αις
taîs summetríais
Accusative τὴν σῠμμετρῐ́ᾱν
tḕn summetríān		 τὼ σῠμμετρῐ́ᾱ
tṑ summetríā		 τᾱ̀ς σῠμμετρῐ́ᾱς
tā̀s summetríās
Vocative σῠμμετρῐ́ᾱ
summetríā		 σῠμμετρῐ́ᾱ
summetríā		 σῠμμετρῐ́αι
summetríai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Antonyms
  • ἀσυμμετρία (asummetría)

Descendants
  • > Greek: συμμετρία (symmetría) (inherited)
  • → Latin: symmetria (see there for further descendants)
  • → Russian: симметрия (simmetrija)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek συμμετρία (summetría)

Noun

συμμετρία • (symmetría) f (plural συμμετρίες)

  1. symmetry, harmony, proportion
    Antonym: ασυμμετρία (asymmetría)

Declension
declension of συμμετρία
case     \     number singular plural
nominative συμμετρία • συμμετρίες •
genitive συμμετρίας • συμμετριών •
accusative συμμετρία • συμμετρίες •
vocative συμμετρία • συμμετρίες •

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.