στυγέων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.ɡé.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /styˈɡe.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /styˈʝe.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /styˈʝe.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈʝe.on/

Participle

στῠγέων • (stugéōn) m (feminine στῠγέουσᾰ, neuter στῠγέον); first/third declension

present active participle of στυγέω (stugéō)

Declension

First and third declension of στῠγέων; στῠγέουσᾰ; στῠγέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στῠγέων stugéōn	στῠγέουσᾰ stugéousa	στῠγέον stugéon	στῠγέοντε stugéonte	στῠγεούσᾱ stugeoúsā	στῠγέοντε stugéonte	στῠγέοντες stugéontes	στῠγέουσαι stugéousai	στῠγέοντᾰ stugéonta
Genitive	στῠγέοντος stugéontos	στῠγεούσης stugeoúsēs	στῠγέοντος stugéontos	στῠγεόντοιν stugeóntoin	στῠγεούσαιν stugeoúsain	στῠγεόντοιν stugeóntoin	στῠγεόντων stugeóntōn	στῠγεουσῶν stugeousôn	στῠγεόντων stugeóntōn
Dative	στῠγέοντῐ stugéonti	στῠγεούσῃ stugeoúsēi	στῠγέοντῐ stugéonti	στῠγεόντοιν stugeóntoin	στῠγεούσαιν stugeoúsain	στῠγεόντοιν stugeóntoin	στῠγέουσῐ / στῠγέουσῐν stugéousi(n)	στῠγεούσαις stugeoúsais	στῠγέουσῐ / στῠγέουσῐν stugéousi(n)
Accusative	στῠγέοντᾰ stugéonta	στῠγέουσᾰν stugéousan	στῠγέον stugéon	στῠγέοντε stugéonte	στῠγεούσᾱ stugeoúsā	στῠγέοντε stugéonte	στῠγέοντᾰς stugéontas	στῠγεούσᾱς stugeoúsās	στῠγέοντᾰ stugéonta
Vocative	στῠγέων stugéōn	στῠγέουσᾰ stugéousa	στῠγέον stugéon	στῠγέοντε stugéonte	στῠγεούσᾱ stugeoúsā	στῠγέοντε stugéonte	στῠγέοντες stugéontes	στῠγέουσαι stugéousai	στῠγέοντᾰ stugéonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στῠγεόντως stugeóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.