στιγματισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of στιγματίζομαι (stigmatízomai), passive voice of στιγματίζω (stigmatízo, “stigmatise”)

Pronunciation
  • IPA(key): /stiɣ.ma.tiˈzme.nos/
  • Hyphenation: στιγ‧μα‧τι‧σμέ‧νος
  • Old Hyphenation: στι‧γμα‧τι‧σμέ‧νος

Participle

στιγματισμένος • (stigmatisménos) m (feminine στιγματισμένη, neuter στιγματισμένο)

  1. stigmatised (UK), stigmatized (US), labelled
    Ένας άνθρωπος στιγματισμένος ως κλέφτης δεν μπορεί να βρει εύκολα δουλειά.
    Énas ánthropos stigmatisménos os kléftis den boreí na vrei éfkola douleiá.
    A man labelled as a thief will find work easily.

Declension
Declension of στιγματισμένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative στιγματισμένος • στιγματισμένη • στιγματισμένο • στιγματισμένοι • στιγματισμένες • στιγματισμένα •
genitive στιγματισμένου • στιγματισμένης • στιγματισμένου • στιγματισμένων • στιγματισμένων • στιγματισμένων •
accusative στιγματισμένο • στιγματισμένη • στιγματισμένο • στιγματισμένους • στιγματισμένες • στιγματισμένα •
vocative στιγματισμένε • στιγματισμένη • στιγματισμένο • στιγματισμένοι • στιγματισμένες • στιγματισμένα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο στιγματισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο στιγματισμένος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.