στάσιμος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /stá.si.mos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈsta.si.mos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsta.si.mos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsta.si.mos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsta.si.mos/
Adjective
στᾰ́σῐμος • (stásimos) m or f (neuter στᾰ́σῐμον); second declension
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | στᾰ́σῐμος stásimos |
στᾰ́σῐμον stásimon |
στᾰσῐ́μω stasímō |
στᾰσῐ́μω stasímō |
στᾰ́σῐμοι stásimoi |
στᾰ́σῐμᾰ stásima | ||||||||
Genitive | στᾰσῐ́μου stasímou |
στᾰσῐ́μου stasímou |
στᾰσῐ́μοιν stasímoin |
στᾰσῐ́μοιν stasímoin |
στᾰσῐ́μων stasímōn |
στᾰσῐ́μων stasímōn | ||||||||
Dative | στᾰσῐ́μῳ stasímōi |
στᾰσῐ́μῳ stasímōi |
στᾰσῐ́μοιν stasímoin |
στᾰσῐ́μοιν stasímoin |
στᾰσῐ́μοις stasímois |
στᾰσῐ́μοις stasímois | ||||||||
Accusative | στᾰ́σῐμον stásimon |
στᾰ́σῐμον stásimon |
στᾰσῐ́μω stasímō |
στᾰσῐ́μω stasímō |
στᾰσῐ́μους stasímous |
στᾰ́σῐμᾰ stásima | ||||||||
Vocative | στᾰ́σῐμε stásime |
στᾰ́σῐμον stásimon |
στᾰσῐ́μω stasímō |
στᾰσῐ́μω stasímō |
στᾰ́σῐμοι stásimoi |
στᾰ́σῐμᾰ stásima | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
στᾰσῐ́μως stasímōs |
στᾰσῐμώτερος stasimṓteros |
στᾰσῐμώτᾰτος stasimṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
- στασιμοποιός (stasimopoiós)
Further reading
- “στάσιμος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “στάσιμος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- στάσιμος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.