σκόρπαινα

Ancient Greek

From σκορπίος (skorpíos, “scorpion”) +‎ -αινᾰ (-aina).

σκόρπαινᾰ • (skórpaina) f (genitive σκορπαίνης); first declension

First declension of ἡ σκόρπαινᾰ; τῆς σκορπαίνης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σκόρπαινᾰ hē skórpaina	τὼ σκορπαίνᾱ tṑ skorpaínā	αἱ σκόρπαιναι hai skórpainai
Genitive	τῆς σκορπαίνης tês skorpaínēs	τοῖν σκορπαίναιν toîn skorpaínain	τῶν σκορπαινῶν tôn skorpainôn
Dative	τῇ σκορπαίνῃ têi skorpaínēi	τοῖν σκορπαίναιν toîn skorpaínain	ταῖς σκορπαίναις taîs skorpaínais
Accusative	τὴν σκόρπαινᾰν tḕn skórpainan	τὼ σκορπαίνᾱ tṑ skorpaínā	τᾱ̀ς σκορπαίνᾱς tā̀s skorpaínās
Vocative	σκόρπαινᾰ skórpaina	σκορπαίνᾱ skorpaínā	σκόρπαιναι skórpainai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.