σιγάω

Ancient Greek

Etymology

From σῑγή (sīgḗ) +‎ -ᾰ́ω (-áō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /siː.ɡá.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /siˈɡa.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /siˈɣa.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /siˈɣa.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈɣa.o/

Verb

σῑγᾰ́ω • (sīgáō)

to be silent, to be still
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 200
- 428 BCE, Euripides, Hippolytus 312
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.61
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.90
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 17.393
- 7th–6th centuries BC, Homeric Hymn to Hermes 93
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Nemean Ode 10.29
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 276a
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 5.6.27
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 5.5.20
1. (figuratively)
  - 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 935
  - 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 181
  - 438 BCE, Euripides, Alcestis 78
  - 405 BCE, Euripides, The Bacchae 1084
  - 480 BCE – 406 BCE, Euripides, Fragments 781.13
  - 423 BCE, Euripides, The Suppliants 298
  - 380 BCE, Plato, Euthydemus 300b
  - 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 2.38
(transitive) to hold silent, keep secret
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 36
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 106
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 441
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.21
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.104
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Fragments 81
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 9.103
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 653
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 16.54

Inflection

Present: σῑγᾰ́ω, σῑγᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῑγᾰ́ω	σῑγᾰ́εις	σῑγᾰ́ει	σῑγᾰ́ετον	σῑγᾰ́ετον	σῑγᾰ́ομεν	σῑγᾰ́ετε	σῑγᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	σῑγᾰ́ω	σῑγᾰ́ῃς	σῑγᾰ́ῃ	σῑγᾰ́ητον	σῑγᾰ́ητον	σῑγᾰ́ωμεν	σῑγᾰ́ητε	σῑγᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	σῑγᾰ́οιμῐ	σῑγᾰ́οις	σῑγᾰ́οι	σῑγᾰ́οιτον	σῑγᾰοίτην	σῑγᾰ́οιμεν	σῑγᾰ́οιτε	σῑγᾰ́οιεν
	imperative		σῑ́γᾰε	σῑγᾰέτω	σῑγᾰ́ετον	σῑγᾰέτων		σῑγᾰ́ετε	σῑγᾰόντων
middle/ passive	indicative	σῑγᾰ́ομαι	σῑγᾰ́ῃ, σῑγᾰ́ει	σῑγᾰ́εται	σῑγᾰ́εσθον	σῑγᾰ́εσθον	σῑγᾰόμεθᾰ	σῑγᾰ́εσθε	σῑγᾰ́ονται
	subjunctive	σῑγᾰ́ωμαι	σῑγᾰ́ῃ	σῑγᾰ́ηται	σῑγᾰ́ησθον	σῑγᾰ́ησθον	σῑγᾰώμεθᾰ	σῑγᾰ́ησθε	σῑγᾰ́ωνται
	optative	σῑγᾰοίμην	σῑγᾰ́οιο	σῑγᾰ́οιτο	σῑγᾰ́οισθον	σῑγᾰοίσθην	σῑγᾰοίμεθᾰ	σῑγᾰ́οισθε	σῑγᾰ́οιντο
	imperative		σῑγᾰ́ου	σῑγᾰέσθω	σῑγᾰ́εσθον	σῑγᾰέσθων		σῑγᾰ́εσθε	σῑγᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῑγᾰ́ειν				σῑγᾰ́εσθαι
participle	m	σῑγᾰ́ων				σῑγᾰόμενος
	f	σῑγᾰ́ουσᾰ				σῑγᾰομένη
	n	σῑγᾰ́ον				σῑγᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: σῑγῶ, σῑγῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῑγῶ	σῑγᾷς	σῑγᾷ	σῑγᾶτον	σῑγᾶτον	σῑγῶμεν	σῑγᾶτε	σῑγῶσῐ(ν)
	subjunctive	σῑγῶ	σῑγᾷς	σῑγᾷ	σῑγᾶτον	σῑγᾶτον	σῑγῶμεν	σῑγᾶτε	σῑγῶσῐ(ν)
	optative	σῑγῴην, σῑγῷμῐ	σῑγῴης, σῑγῷς	σῑγῴη, σῑγῷ	σῑγῷτον, σῑγῴητον	σῑγῴτην, σῑγῳήτην	σῑγῷμεν, σῑγῴημεν	σῑγῷτε, σῑγῴητε	σῑγῷεν, σῑγῴησᾰν
	imperative		σῑ́γᾱ	σῑγᾱ́τω	σῑγᾶτον	σῑγᾱ́των		σῑγᾶτε	σῑγώντων
middle/ passive	indicative	σῑγῶμαι	σῑγᾷ	σῑγᾶται	σῑγᾶσθον	σῑγᾶσθον	σῑγώμεθᾰ	σῑγᾶσθε	σῑγῶνται
	subjunctive	σῑγῶμαι	σῑγᾷ	σῑγᾶται	σῑγᾶσθον	σῑγᾶσθον	σῑγώμεθᾰ	σῑγᾶσθε	σῑγῶνται
	optative	σῑγῴμην	σῑγῷο	σῑγῷτο	σῑγῷσθον	σῑγῴσθην	σῑγῴμεθᾰ	σῑγῷσθε	σῑγῷντο
	imperative		σῑγῶ	σῑγᾱ́σθω	σῑγᾶσθον	σῑγᾱ́σθων		σῑγᾶσθε	σῑγᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		σῑγᾶν				σῑγᾶσθαι
participle	m	σῑγῶν				σῑγώμενος
	f	σῑγῶσᾰ				σῑγωμένη
	n	σῑγῶν				σῑγώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐσῑ́γᾰον, ἐσῑγᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσῑ́γᾰον	ἐσῑ́γᾰες	ἐσῑ́γᾰε(ν)	ἐσῑγᾰ́ετον	ἐσῑγᾰέτην	ἐσῑγᾰ́ομεν	ἐσῑγᾰ́ετε	ἐσῑ́γᾰον
middle/ passive	indicative	ἐσῑγᾰόμην	ἐσῑγᾰ́ου	ἐσῑγᾰ́ετο	ἐσῑγᾰ́εσθον	ἐσῑγᾰέσθην	ἐσῑγᾰόμεθᾰ	ἐσῑγᾰ́εσθε	ἐσῑγᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐσῑ́γων, ἐσῑγώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσῑ́γων	ἐσῑ́γᾱς	ἐσῑ́γᾱ	ἐσῑγᾶτον	ἐσῑγᾱ́την	ἐσῑγῶμεν	ἐσῑγᾶτε	ἐσῑ́γων
middle/ passive	indicative	ἐσῑγώμην	ἐσῑγῶ	ἐσῑγᾶτο	ἐσῑγᾶσθον	ἐσῑγᾱ́σθην	ἐσῑγώμεθᾰ	ἐσῑγᾶσθε	ἐσῑγῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σῑγήσω, σῑγήσομαι, σῑγηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῑγήσω	σῑγήσεις	σῑγήσει	σῑγήσετον	σῑγήσετον	σῑγήσομεν	σῑγήσετε	σῑγήσουσῐ(ν)
active	optative	σῑγήσοιμῐ	σῑγήσοις	σῑγήσοι	σῑγήσοιτον	σῑγησοίτην	σῑγήσοιμεν	σῑγήσοιτε	σῑγήσοιεν
middle	indicative	σῑγήσομαι	σῑγήσῃ, σῑγήσει	σῑγήσεται	σῑγήσεσθον	σῑγήσεσθον	σῑγησόμεθᾰ	σῑγήσεσθε	σῑγήσονται
middle	optative	σῑγησοίμην	σῑγήσοιο	σῑγήσοιτο	σῑγήσοισθον	σῑγησοίσθην	σῑγησοίμεθᾰ	σῑγήσοισθε	σῑγήσοιντο
passive	indicative	σῑγηθήσομαι	σῑγηθήσῃ	σῑγηθήσεται	σῑγηθήσεσθον	σῑγηθήσεσθον	σῑγηθησόμεθᾰ	σῑγηθήσεσθε	σῑγηθήσονται
passive	optative	σῑγηθησοίμην	σῑγηθήσοιο	σῑγηθήσοιτο	σῑγηθήσοισθον	σῑγηθησοίσθην	σῑγηθησοίμεθᾰ	σῑγηθήσοισθε	σῑγηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῑγήσειν			σῑγήσεσθαι		σῑγηθήσεσθαι
participle	m	σῑγήσων			σῑγησόμενος		σῑγηθησόμενος
	f	σῑγήσουσᾰ			σῑγησομένη		σῑγηθησομένη
	n	σῑγῆσον			σῑγησόμενον		σῑγηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐσῑ́γησᾰ, ἐσῑγησᾰ́μην, ἐσῑγήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσῑ́γησᾰ	ἐσῑ́γησᾰς	ἐσῑ́γησε(ν)	ἐσῑγήσᾰτον	ἐσῑγησᾰ́την	ἐσῑγήσᾰμεν	ἐσῑγήσᾰτε	ἐσῑ́γησᾰν
	subjunctive	σῑγήσω	σῑγήσῃς	σῑγήσῃ	σῑγήσητον	σῑγήσητον	σῑγήσωμεν	σῑγήσητε	σῑγήσωσῐ(ν)
	optative	σῑγήσαιμῐ	σῑγήσειᾰς, σῑγήσαις	σῑγήσειε(ν), σῑγήσαι	σῑγήσαιτον	σῑγησαίτην	σῑγήσαιμεν	σῑγήσαιτε	σῑγήσειᾰν, σῑγήσαιεν
	imperative		σῑ́γησον	σῑγησᾰ́τω	σῑγήσᾰτον	σῑγησᾰ́των		σῑγήσᾰτε	σῑγησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσῑγησᾰ́μην	ἐσῑγήσω	ἐσῑγήσᾰτο	ἐσῑγήσᾰσθον	ἐσῑγησᾰ́σθην	ἐσῑγησᾰ́μεθᾰ	ἐσῑγήσᾰσθε	ἐσῑγήσᾰντο
	subjunctive	σῑγήσωμαι	σῑγήσῃ	σῑγήσηται	σῑγήσησθον	σῑγήσησθον	σῑγησώμεθᾰ	σῑγήσησθε	σῑγήσωνται
	optative	σῑγησαίμην	σῑγήσαιο	σῑγήσαιτο	σῑγήσαισθον	σῑγησαίσθην	σῑγησαίμεθᾰ	σῑγήσαισθε	σῑγήσαιντο
	imperative		σῑ́γησαι	σῑγησᾰ́σθω	σῑγήσᾰσθον	σῑγησᾰ́σθων		σῑγήσᾰσθε	σῑγησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσῑγήθην	ἐσῑγήθης	ἐσῑγήθη	ἐσῑγήθητον	ἐσῑγηθήτην	ἐσῑγήθημεν	ἐσῑγήθητε	ἐσῑγήθησᾰν
	subjunctive	σῑγηθῶ	σῑγηθῇς	σῑγηθῇ	σῑγηθῆτον	σῑγηθῆτον	σῑγηθῶμεν	σῑγηθῆτε	σῑγηθῶσῐ(ν)
	optative	σῑγηθείην	σῑγηθείης	σῑγηθείη	σῑγηθεῖτον, σῑγηθείητον	σῑγηθείτην, σῑγηθειήτην	σῑγηθεῖμεν, σῑγηθείημεν	σῑγηθεῖτε, σῑγηθείητε	σῑγηθεῖεν, σῑγηθείησᾰν
	imperative		σῑγήθητῐ	σῑγηθήτω	σῑγήθητον	σῑγηθήτων		σῑγήθητε	σῑγηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῑγῆσαι			σῑγήσᾰσθαι		σῑγηθῆναι
participle	m	σῑγήσᾱς			σῑγησᾰ́μενος		σῑγηθείς
	f	σῑγήσᾱσᾰ			σῑγησᾰμένη		σῑγηθεῖσᾰ
	n	σῑγῆσᾰν			σῑγησᾰ́μενον		σῑγηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σεσῑ́γηκᾰ, σεσῑ́γημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σεσῑ́γηκᾰ	σεσῑ́γηκᾰς	σεσῑ́γηκε(ν)	σεσῑγήκᾰτον	σεσῑγήκᾰτον	σεσῑγήκᾰμεν	σεσῑγήκᾰτε	σεσῑγήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σεσῑγήκω	σεσῑγήκῃς	σεσῑγήκῃ	σεσῑγήκητον	σεσῑγήκητον	σεσῑγήκωμεν	σεσῑγήκητε	σεσῑγήκωσῐ(ν)
	optative	σεσῑγήκοιμῐ, σεσῑγηκοίην	σεσῑγήκοις, σεσῑγηκοίης	σεσῑγήκοι, σεσῑγηκοίη	σεσῑγήκοιτον	σεσῑγηκοίτην	σεσῑγήκοιμεν	σεσῑγήκοιτε	σεσῑγήκοιεν
	imperative		σεσῑ́γηκε	σεσῑγηκέτω	σεσῑγήκετον	σεσῑγηκέτων		σεσῑγήκετε	σεσῑγηκόντων
middle/ passive	indicative	σεσῑ́γημαι	σεσῑ́γησαι	σεσῑ́γηται	σεσῑ́γησθον	σεσῑ́γησθον	σεσῑγήμεθᾰ	σεσῑ́γησθε	σεσῑ́γηνται
	subjunctive	σεσῑγημένος ὦ	σεσῑγημένος ᾖς	σεσῑγημένος ᾖ	σεσῑγημένω ἦτον	σεσῑγημένω ἦτον	σεσῑγημένοι ὦμεν	σεσῑγημένοι ἦτε	σεσῑγημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σεσῑγημένος εἴην	σεσῑγημένος εἴης	σεσῑγημένος εἴη	σεσῑγημένω εἴητον/εἶτον	σεσῑγημένω εἰήτην/εἴτην	σεσῑγημένοι εἴημεν/εἶμεν	σεσῑγημένοι εἴητε/εἶτε	σεσῑγημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σεσῑ́γησο	σεσῑγήσθω	σεσῑ́γησθον	σεσῑγήσθων		σεσῑ́γησθε	σεσῑγήσθων
		active				middle/passive
infinitive		σεσῑγηκέναι				σεσῑγῆσθαι
participle	m	σεσῑγηκώς				σεσῑγημένος
	f	σεσῑγηκυῖᾰ				σεσῑγημένη
	n	σεσῑγηκός				σεσῑγημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀποσῑγάω (aposīgáō)
ἀσίγητος (asígētos)
ἀσῑγησίᾱ (asīgēsíā)
ἐκσῑγάομαι (eksīgáomai)
κᾰτᾰσῑγάω (katasīgáō)
πᾰρᾰσῑγάω (parasīgáō)
ὑποσῑγάω (huposīgáō)

Related terms

σῑγάζω (sīgázō)
σῑγηλός (sīgēlós)
σῑγητέον (sīgētéon)
σῑγητής (sīgētḗs)
σῑγητῐκός (sīgētikós)

References

“σιγάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σιγάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
σιγάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G4601 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.