πτόλις

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *ptólis, from Proto-Indo-European *tpólHis, from *tpelH-.

Pronunciation
 

Noun

πτόλῐς • (ptólis) f (genitive πτόλῐος); third declension

  1. Epic form of πόλις (pólis)

Inflection
Third declension of πτόλῐς; πτόλῐος (Epic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative πτόλῐς
ptólis		 πτόλῐε
ptólie		 πτόλῐες / πτόληες
ptólies / ptólēes
Genitive πτόλῐος / πτόληος
ptólios / ptólēos		 πτολῐ́οιῐν
ptolíoiin		 πτολῐ́ων
ptolíōn
Dative πτόλεϊ
ptóleï		 πτολῐ́οιῐν
ptolíoiin		 πτολῐ́εσσῐ / πτολῐ́εσσῐν / πτόλεσῐ / πτόλεσῐν / πτόλῐσῐ / πτόλῐσῐν
ptolíessi(n) / ptólesi(n) / ptólisi(n)
Accusative πτόλῐν
ptólin		 πτόλῐε
ptólie		 πτόλῐᾰς / πτόληᾰς / πτόλῑς
ptólias / ptólēas / ptólīs
Vocative πτόλῐ
ptóli		 πτόλῐε
ptólie		 πτόλῐες / πτόληες
ptólies / ptólēes
Notes:
  • Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

Descendants
  • Ancient Greek: πόλις (pólis)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.