προσιών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.si.ɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.siˈon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.siˈon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.siˈon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.siˈon/

Participle

προσῐών • (prosiṓn) m (feminine προσῐοῦσᾰ, neuter προσῐόν); first/third declension

present active participle of πρόσειμι (próseimi)

Declension

First and third declension of προσῐών; προσῐοῦσᾰ; προσῐόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	προσῐών prosiṓn	προσῐοῦσᾰ prosioûsa	προσῐόν prosión	προσῐόντε prosiónte	προσῐούσᾱ prosioúsā	προσῐόντε prosiónte	προσῐόντες prosióntes	προσῐοῦσαι prosioûsai	προσῐόντᾰ prosiónta
Genitive	προσῐόντος prosióntos	προσῐούσης prosioúsēs	προσῐόντος prosióntos	προσῐόντοιν prosióntoin	προσῐούσαιν prosioúsain	προσῐόντοιν prosióntoin	προσῐόντων prosióntōn	προσῐουσῶν prosiousôn	προσῐόντων prosióntōn
Dative	προσῐόντῐ prosiónti	προσῐούσῃ prosioúsēi	προσῐόντῐ prosiónti	προσῐόντοιν prosióntoin	προσῐούσαιν prosioúsain	προσῐόντοιν prosióntoin	προσῐοῦσῐ / προσῐοῦσῐν prosioûsi(n)	προσῐούσαις prosioúsais	προσῐοῦσῐ / προσῐοῦσῐν prosioûsi(n)
Accusative	προσῐόντᾰ prosiónta	προσῐοῦσᾰν prosioûsan	προσῐόν prosión	προσῐόντε prosiónte	προσῐούσᾱ prosioúsā	προσῐόντε prosiónte	προσῐόντᾰς prosióntas	προσῐούσᾱς prosioúsās	προσῐόντᾰ prosiónta
Vocative	προσῐών prosiṓn	προσῐοῦσᾰ prosioûsa	προσῐόν prosión	προσῐόντε prosiónte	προσῐούσᾱ prosioúsā	προσῐόντε prosiónte	προσῐόντες prosióntes	προσῐοῦσαι prosioûsai	προσῐόντᾰ prosiónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	προσῐόντως prosióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.