προβληματικός

Ancient Greek

Etymology

From πρόβλημα (próblēma) + -τικός (-tikós).

Pronunciation

 

Adjective

προβλημᾰτῐκός • (problēmatikós) m (feminine προβλημᾰτῐκή, neuter προβλημᾰτῐκόν); first/second declension

  1. of or for a problem, problematic

Declension

Descendants

  • Latin: problēmaticus (see there for further descendants)

From the neuter plural προβληματικά (problēmatiká):

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek προβληματικός (problēmatikós) and semantic loan from French problématique from which also the feminine προβληματική (provlimatikí) as noun.[1] By surface analysis, πρόβλημα, προβληματ- (próvlima, provlimat-) + -ικός (-ikós).[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /pro.vli.ma.tiˈkos/
  • Hyphenation: προ‧βλη‧μα‧τι‧κός

Adjective

προβληματικός • (provlimatikós) m (feminine προβληματική, neuter προβληματικό)

  1. problematic

Declension

  • προβληματικότητα f (provlimatikótita)
  • and see: πρόβλημα n (próvlima, problem)

References

  1. προβληματικός, προβληματική - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. s.v. πρόβλημα - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.