πολύτροφος

Ancient Greek

Etymology

From πολῠ- (polu-, “many”) +‎ τρέφω (tréphō, “to feed”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lý.tro.pʰos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈly.tro.pʰos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈly.tro.ɸos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈly.tro.fos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈli.tro.fos/

Adjective

πολῠ́τροφος • (polútrophos) m or f (neuter πολῠ́τροφον); second declension

Inflection

Second declension of πολῠ́τροφος; πολῠ́τροφον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πολῠ́τροφος polútrophos	πολῠ́τροφον polútrophon	πολῠτρόφω polutróphō	πολῠτρόφω polutróphō	πολῠ́τροφοι polútrophoi	πολῠ́τροφᾰ polútropha
Genitive	πολῠτρόφου polutróphou	πολῠτρόφου polutróphou	πολῠτρόφοιν polutróphoin	πολῠτρόφοιν polutróphoin	πολῠτρόφων polutróphōn	πολῠτρόφων polutróphōn
Dative	πολῠτρόφῳ polutróphōi	πολῠτρόφῳ polutróphōi	πολῠτρόφοιν polutróphoin	πολῠτρόφοιν polutróphoin	πολῠτρόφοις polutróphois	πολῠτρόφοις polutróphois
Accusative	πολῠ́τροφον polútrophon	πολῠ́τροφον polútrophon	πολῠτρόφω polutróphō	πολῠτρόφω polutróphō	πολῠτρόφους polutróphous	πολῠ́τροφᾰ polútropha
Vocative	πολῠ́τροφε polútrophe	πολῠ́τροφον polútrophon	πολῠτρόφω polutróphō	πολῠτρόφω polutróphō	πολῠ́τροφοι polútrophoi	πολῠ́τροφᾰ polútropha
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πολῠτρόφως polutróphōs		πολῠτροφώτερος polutrophṓteros		πολῠτροφώτᾰτος polutrophṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

πολῠτροφῐ́ᾱ (polutrophíā)