πλαγκτός

Ancient Greek

Etymology

Derived from πλάζω (plázō, “I turn aside, wander”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /plaŋk.tós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaŋkˈtos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaŋɡˈtos/

Adjective

πλᾰγκτός • (planktós) m (feminine πλᾰγκτή, neuter πλᾰγκτόν); first/second declension
πλᾰγκτός • (planktós) m or f (neuter πλᾰγκτόν); second declension

wandering, roaming
(figurative) wandering in mind, erring, distraught

Inflection

First and second declension of πλᾰγκτός; πλᾰγκτή; πλᾰγκτόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πλᾰγκτός planktós	πλᾰγκτή planktḗ	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτᾱ́ planktā́	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκταί planktaí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Genitive	πλᾰγκτοῦ planktoû	πλᾰγκτῆς planktês	πλᾰγκτοῦ planktoû	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκταῖν planktaîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτῶν planktôn	πλᾰγκτῶν planktôn	πλᾰγκτῶν planktôn
Dative	πλᾰγκτῷ planktôi	πλᾰγκτῇ planktêi	πλᾰγκτῷ planktôi	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκταῖν planktaîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτοῖς planktoîs	πλᾰγκταῖς planktaîs	πλᾰγκτοῖς planktoîs
Accusative	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτήν planktḗn	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτᾱ́ planktā́	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτούς planktoús	πλᾰγκτᾱ́ς planktā́s	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Vocative	πλᾰγκτέ plankté	πλᾰγκτή planktḗ	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτᾱ́ planktā́	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκταί planktaí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πλᾰγκτῶς planktôs			πλᾰγκτότερος planktóteros			πλᾰγκτότᾰτος planktótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of πλᾰγκτός; πλᾰγκτόν (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πλᾰγκτός planktós	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Genitive	πλᾰγκτοῦ planktoû	πλᾰγκτοῦ planktoû	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτῶν planktôn	πλᾰγκτῶν planktôn
Dative	πλᾰγκτῷ planktôi	πλᾰγκτῷ planktôi	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτοῖν planktoîn	πλᾰγκτοῖς planktoîs	πλᾰγκτοῖς planktoîs
Accusative	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτούς planktoús	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Vocative	πλᾰγκτέ plankté	πλᾰγκτόν planktón	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτώ planktṓ	πλᾰγκτοί planktoí	πλᾰγκτᾰ́ planktá
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πλᾰγκτῶς planktôs		πλᾰγκτότερος planktóteros		πλᾰγκτότᾰτος planktótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

παλίμπλαγκτος (palímplanktos)

References

“πλαγκτός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“πλαγκτός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“πλαγκτός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
πλαγκτός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
πλαγκτός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.