περικλυτός
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.ri.kly.tós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pe.ri.klyˈtos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pe.ri.klyˈtos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pe.ri.klyˈtos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pe.ri.kliˈtos/
Adjective
περικλῠτός • (periklutós) m (feminine περικλῠτή, neuter περικλῠτόν); first/second declension
Declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | περικλῠτός periklutós |
περικλῠτή periklutḗ |
περικλῠτόν periklutón |
περικλῠτώ periklutṓ |
περικλῠτᾱ́ periklutā́ |
περικλῠτώ periklutṓ |
περικλῠτοί periklutoí |
περικλῠταί periklutaí |
περικλῠτᾰ́ periklutá | |||||
Genitive | περικλῠτοῦ / περικλῠτοῖο / περικλῠτόο periklutoû / periklutoîo / periklutóo |
περικλῠτῆς periklutês |
περικλῠτοῦ / περικλῠτοῖο / περικλῠτόο periklutoû / periklutoîo / periklutóo |
περικλῠτοῖῐν periklutoîin |
περικλῠταῖν / περικλῠταῖῐν / περικλῠτῇῐν periklutaî(i)n / periklutêiin |
περικλῠτοῖῐν periklutoîin |
περικλῠτῶν periklutôn |
περικλῠτᾱ́ων / περικλῠτέ͜ων / περικλῠτῶν periklutā́ōn / perikluté͜ōn / periklutôn |
περικλῠτῶν periklutôn | |||||
Dative | περικλῠτῷ periklutôi |
περικλῠτῇ periklutêi |
περικλῠτῷ periklutôi |
περικλῠτοῖῐν periklutoîin |
περικλῠταῖν / περικλῠταῖῐν / περικλῠτῇῐν periklutaî(i)n / periklutêiin |
περικλῠτοῖῐν periklutoîin |
περικλῠτοῖσῐ / περικλῠτοῖσῐν / περικλῠτοῖς periklutoîsi(n) / periklutoîs |
περικλῠτῇσῐ / περικλῠτῇσῐν / περικλῠτῇς / περικλῠταῖς periklutêisi(n) / periklutêis / periklutaîs |
περικλῠτοῖσῐ / περικλῠτοῖσῐν / περικλῠτοῖς periklutoîsi(n) / periklutoîs | |||||
Accusative | περικλῠτόν periklutón |
περικλῠτήν periklutḗn |
περικλῠτόν periklutón |
περικλῠτώ periklutṓ |
περικλῠτᾱ́ periklutā́ |
περικλῠτώ periklutṓ |
περικλῠτούς periklutoús |
περικλῠτᾱ́ς periklutā́s |
περικλῠτᾰ́ periklutá | |||||
Vocative | περικλῠτέ perikluté |
περικλῠτή periklutḗ |
περικλῠτόν periklutón |
περικλῠτώ periklutṓ |
περικλῠτᾱ́ periklutā́ |
περικλῠτώ periklutṓ |
περικλῠτοί periklutoí |
περικλῠταί periklutaí |
περικλῠτᾰ́ periklutá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
περικλῠτῶς periklutôs |
περικλῠτώτερος periklutṓteros |
περικλῠτώτᾰτος periklutṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
- “περικλυτός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- περικλυτός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- περικλυτός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “περικλυτός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.