περιιών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.i.ɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/

Participle

περῐῐών • (periiṓn) m (feminine περῐῐοῦσᾰ, neuter περῐῐόν); first/third declension

present active participle of περίειμι (períeimi, “to go around”)

Declension

First and third declension of περῐῐών; περῐῐοῦσᾰ; περῐῐόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	περῐῐών periiṓn	περῐῐοῦσᾰ periioûsa	περῐῐόν periión	περῐῐόντε periiónte	περῐῐούσᾱ periioúsā	περῐῐόντε periiónte	περῐῐόντες periióntes	περῐῐοῦσαι periioûsai	περῐῐόντᾰ periiónta
Genitive	περῐῐόντος periióntos	περῐῐούσης periioúsēs	περῐῐόντος periióntos	περῐῐόντοιν periióntoin	περῐῐούσαιν periioúsain	περῐῐόντοιν periióntoin	περῐῐόντων periióntōn	περῐῐουσῶν periiousôn	περῐῐόντων periióntōn
Dative	περῐῐόντῐ periiónti	περῐῐούσῃ periioúsēi	περῐῐόντῐ periiónti	περῐῐόντοιν periióntoin	περῐῐούσαιν periioúsain	περῐῐόντοιν periióntoin	περῐῐοῦσῐ / περῐῐοῦσῐν periioûsi(n)	περῐῐούσαις periioúsais	περῐῐοῦσῐ / περῐῐοῦσῐν periioûsi(n)
Accusative	περῐῐόντᾰ periiónta	περῐῐοῦσᾰν periioûsan	περῐῐόν periión	περῐῐόντε periiónte	περῐῐούσᾱ periioúsā	περῐῐόντε periiónte	περῐῐόντᾰς periióntas	περῐῐούσᾱς periioúsās	περῐῐόντᾰ periiónta
Vocative	περῐῐών periiṓn	περῐῐοῦσᾰ periioûsa	περῐῐόν periión	περῐῐόντε periiónte	περῐῐούσᾱ periioúsā	περῐῐόντε periiónte	περῐῐόντες periióntes	περῐῐοῦσαι periioûsai	περῐῐόντᾰ periiónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	περῐῐόντως periióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.