πεινασμένος
Greek
Etymology
Passive perfect participle of πεινάω, πεινώ (peináo, peinó, “I am hungry”), a verb with no passive voice.
Pronunciation
- IPA(key): /pi.naˈzme.nos/
- Hyphenation: πει‧να‧σμέ‧νος
Declension
Declension of πεινασμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | πεινασμένος • | πεινασμένη • | πεινασμένο • | πεινασμένοι • | πεινασμένες • | πεινασμένα • |
| genitive | πεινασμένου • | πεινασμένης • | πεινασμένου • | πεινασμένων • | πεινασμένων • | πεινασμένων • |
| accusative | πεινασμένο • | πεινασμένη • | πεινασμένο • | πεινασμένους • | πεινασμένες • | πεινασμένα • |
| vocative | πεινασμένε • | πεινασμένη • | πεινασμένο • | πεινασμένοι • | πεινασμένες • | πεινασμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πεινασμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πεινασμένος, etc.) | |||||
Synonyms
- νηστικός (nistikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.