παράδοξος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.rá.dok.sos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /paˈra.dok.sos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /paˈra.ðok.sos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /paˈra.ðok.sos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /paˈra.ðok.sos/
Adjective
πᾰρᾰ́δοξος • (parádoxos) m or f (neuter πᾰρᾰ́δοξον); second declension
- contrary to expectation, strange, incredible
- Synonym: παράξενος (paráxenos)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | πᾰρᾰ́δοξος parádoxos |
πᾰρᾰ́δοξον parádoxon |
πᾰρᾰδόξω paradóxō |
πᾰρᾰδόξω paradóxō |
πᾰρᾰ́δοξοι parádoxoi |
πᾰρᾰ́δοξᾰ parádoxa | ||||||||
| Genitive | πᾰρᾰδόξου paradóxou |
πᾰρᾰδόξου paradóxou |
πᾰρᾰδόξοιν paradóxoin |
πᾰρᾰδόξοιν paradóxoin |
πᾰρᾰδόξων paradóxōn |
πᾰρᾰδόξων paradóxōn | ||||||||
| Dative | πᾰρᾰδόξῳ paradóxōi |
πᾰρᾰδόξῳ paradóxōi |
πᾰρᾰδόξοιν paradóxoin |
πᾰρᾰδόξοιν paradóxoin |
πᾰρᾰδόξοις paradóxois |
πᾰρᾰδόξοις paradóxois | ||||||||
| Accusative | πᾰρᾰ́δοξον parádoxon |
πᾰρᾰ́δοξον parádoxon |
πᾰρᾰδόξω paradóxō |
πᾰρᾰδόξω paradóxō |
πᾰρᾰδόξους paradóxous |
πᾰρᾰ́δοξᾰ parádoxa | ||||||||
| Vocative | πᾰρᾰ́δοξε parádoxe |
πᾰρᾰ́δοξον parádoxon |
πᾰρᾰδόξω paradóxō |
πᾰρᾰδόξω paradóxō |
πᾰρᾰ́δοξοι parádoxoi |
πᾰρᾰ́δοξᾰ parádoxa | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πᾰρᾰδόξως paradóxōs |
πᾰρᾰδοξώτερος paradoxṓteros |
πᾰρᾰδοξώτᾰτος paradoxṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- παραδοξάζω (paradoxázō)
- παραδοξασμός (paradoxasmós)
- παραδοξία (paradoxía)
- παραδοξογράφος (paradoxográphos)
- παραδοξολόγος (paradoxológos)
- παραδοξονίκης (paradoxoníkēs)
- παραδοξοποιός (paradoxopoiós)
- παραδοξότης (paradoxótēs)
Further reading
- “παράδοξος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “παράδοξος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- παράδοξος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G3861 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- expectation idem, page 293.
- paradoxical idem, page 591.
- unexpected idem, page 917.
Greek
Etymology
From Ancient Greek παράδοξος (parádoxos).
Declension
Declension of παράδοξος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | παράδοξος • | παράδοξη • | παράδοξο • | παράδοξοι • | παράδοξες • | παράδοξα • |
| genitive | παράδοξου • | παράδοξης • | παράδοξου • | παράδοξων • | παράδοξων • | παράδοξων • |
| accusative | παράδοξο • | παράδοξη • | παράδοξο • | παράδοξους • | παράδοξες • | παράδοξα • |
| vocative | παράδοξε • | παράδοξη • | παράδοξο • | παράδοξοι • | παράδοξες • | παράδοξα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παράδοξος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παράδοξος, etc.) | |||||
Further reading
- παράδοξος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.