πέλωρος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pé.lɔː.ros/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpe.lo.ros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpe.lo.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpe.lo.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpe.lo.ros/
Adjective
πέλωρος • (pélōros) m (feminine πελώρη, neuter πέλωρον); first/second declension
- Alternative form of πελώριος (pelṓrios)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πέλωρος pélōros |
πελώρη pelṓrē |
πέλωρον pélōron |
πελώρω pelṓrō |
πελώρᾱ pelṓrā |
πελώρω pelṓrō |
πέλωροι pélōroi |
πέλωραι pélōrai |
πέλωρᾰ pélōra | |||||
| Genitive | πελώρου / πελωροῖο / πελώροιο / πελωρόο / πελώροο pelṓrou / pelōroîo / pelṓroio / pelōróo / pelṓroo |
πελώρης pelṓrēs |
πελώρου / πελωροῖο / πελώροιο / πελωρόο / πελώροο pelṓrou / pelōroîo / pelṓroio / pelōróo / pelṓroo |
πελώροιῐν pelṓroiin |
πελώραιν / πελώραιῐν / πελώρῃῐν pelṓrai(i)n / pelṓrēiin |
πελώροιῐν pelṓroiin |
πελώρων pelṓrōn |
πελωρᾱ́ων / πελωρέ͜ων / πελωρῶν pelōrā́ōn / pelōré͜ōn / pelōrôn |
πελώρων pelṓrōn | |||||
| Dative | πελώρῳ pelṓrōi |
πελώρῃ pelṓrēi |
πελώρῳ pelṓrōi |
πελώροιῐν pelṓroiin |
πελώραιν / πελώραιῐν / πελώρῃῐν pelṓrai(i)n / pelṓrēiin |
πελώροιῐν pelṓroiin |
πελώροισῐ / πελώροισῐν / πελώροις pelṓroisi(n) / pelṓrois |
πελώρῃσῐ / πελώρῃσῐν / πελώρῃς / πελώραις pelṓrēisi(n) / pelṓrēis / pelṓrais |
πελώροισῐ / πελώροισῐν / πελώροις pelṓroisi(n) / pelṓrois | |||||
| Accusative | πέλωρον pélōron |
πελώρην pelṓrēn |
πέλωρον pélōron |
πελώρω pelṓrō |
πελώρᾱ pelṓrā |
πελώρω pelṓrō |
πελώρους pelṓrous |
πελώρᾱς pelṓrās |
πέλωρᾰ pélōra | |||||
| Vocative | πέλωρε pélōre |
πελώρη pelṓrē |
πέλωρον pélōron |
πελώρω pelṓrō |
πελώρᾱ pelṓrā |
πελώρω pelṓrō |
πέλωροι pélōroi |
πέλωραι pélōrai |
πέλωρᾰ pélōra | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πελώρως pelṓrōs |
πελωρότερος pelōróteros |
πελωρότᾰτος pelōrótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- πέλωρον (pélōron, “monster, freak”, noun)
Further reading
- “πέλωρος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- πέλωρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- πέλωρος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “πέλωρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- pelorus (cape) idem, page 602.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.