οὐτάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /uː.tá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /uˈta.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /uˈta.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /uˈta.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /uˈta.me.nos/

Participle

οὐτάμενος • (outámenos) m (feminine οὐτᾰμένη, neuter οὐτάμενον); first/second declension

(Epic) aorist middle participle of οὐτάω (outáō)

Declension

First and second declension of οὐτᾰ́μενος; οὐτᾰμένη; οὐτᾰ́μενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οὐτᾰ́μενος outámenos	οὐτᾰμένη outaménē	οὐτᾰ́μενον outámenon	οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένᾱ outaménā	οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰ́μενοι outámenoi	οὐτᾰ́μεναι outámenai	οὐτᾰ́μενᾰ outámena
Genitive	οὐτᾰμένου / οὐτᾰμενοῖο / οὐτᾰμένοιο / οὐτᾰμενόο / οὐτᾰμένοο outaménou / outamenoîo / outaménoio / outamenóo / outaménoo	οὐτᾰμένης outaménēs	οὐτᾰμένου / οὐτᾰμενοῖο / οὐτᾰμένοιο / οὐτᾰμενόο / οὐτᾰμένοο outaménou / outamenoîo / outaménoio / outamenóo / outaménoo	οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin	οὐτᾰμέναιν / οὐτᾰμέναιῐν / οὐτᾰμένῃῐν outaménai(i)n / outaménēiin	οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin	οὐτᾰμένων outaménōn	οὐτᾰμενᾱ́ων / οὐτᾰμενέ͜ων / οὐτᾰμενῶν outamenā́ōn / outamené͜ōn / outamenôn	οὐτᾰμένων outaménōn
Dative	οὐτᾰμένῳ outaménōi	οὐτᾰμένῃ outaménēi	οὐτᾰμένῳ outaménōi	οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin	οὐτᾰμέναιν / οὐτᾰμέναιῐν / οὐτᾰμένῃῐν outaménai(i)n / outaménēiin	οὐτᾰμένοιῐν outaménoiin	οὐτᾰμένοισῐ / οὐτᾰμένοισῐν / οὐτᾰμένοις outaménoisi(n) / outaménois	οὐτᾰμένῃσῐ / οὐτᾰμένῃσῐν / οὐτᾰμένῃς / οὐτᾰμέναις outaménēisi(n) / outaménēis / outaménais	οὐτᾰμένοισῐ / οὐτᾰμένοισῐν / οὐτᾰμένοις outaménoisi(n) / outaménois
Accusative	οὐτᾰ́μενον outámenon	οὐτᾰμένην outaménēn	οὐτᾰ́μενον outámenon	οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένᾱ outaménā	οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένους outaménous	οὐτᾰμένᾱς outaménās	οὐτᾰ́μενᾰ outámena
Vocative	οὐτᾰ́μενε outámene	οὐτᾰμένη outaménē	οὐτᾰ́μενον outámenon	οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰμένᾱ outaménā	οὐτᾰμένω outaménō	οὐτᾰ́μενοι outámenoi	οὐτᾰ́μεναι outámenai	οὐτᾰ́μενᾰ outámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οὐτᾰμένως outaménōs			οὐτᾰμενώτερος outamenṓteros			οὐτᾰμενώτᾰτος outamenṓtatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.