ομολογία

From Ancient Greek ὁμολογία (homología, “agreement, common assumption”), equivalent to ομο- (omo-, “same, homo-”) +‎ -λογία (-logía, “-logy”). The present legal, religious and economic senses date from the Koine Greek era.

• IPA^(key): /omoloˈʝia/
• Hyphenation: ο‧μο‧λο‧γί‧α

ομολογία • (omología) f (plural ομολογίες)

1. (in general and law) confession, admission, avowal (open admittance of having done something)

   Αν περιμένεις από αυτήν να παραδεχτεί λάθος, θα περιμένεις πολύ· δεν έχει δώσει ποτέ της ομολογία. ― An periméneis apó aftín na paradechteí láthos, tha periméneis polý; den échei dósei poté tis omología. ― If you're waiting for her to admit wrongdoing, you'll be waiting a long time; she has never given a confession.

   Το δικαστήριο περιμένει να ακούσει την ομολογία του δολοφόνου. ― To dikastírio periménei na akoúsei tin omología tou dolofónou. ― The court is waiting to hear the murderer's confession.

2. (religion) profession, creed (reading or statement of belief that summarizes the faith it represents)

   ομολογία πίστεως ― omología písteos ― profession of faith

3. (economics) bond, debenture (documentary obligation to pay a sum or to perform a contract)

   λαχειοφόρα ομολογία ― lacheiofóra omología ― premium bond

   ληξιπρόθεσμη ομολογία ― lixipróthesmi omología ― matured bond

   ομολογία δανείου ― omología daneíou ― loan bond

   ονομαστική ομολογία ― onomastikí omología ― registered bond

4. (biology, chemistry, genetics) homology (correspondences and relationships between various things)

   η ομολογία χεριού και ποδιού ― i omología cherioú kai podioú ― the homology of arms and legs

• (confession, admission): εξομολόγηση f (exomológisi), παραδοχή f (paradochí), αναγνώριση f (anagnórisi)
• (bond, debenture): ομόλογο n (omólogo)

• (antonym(s) of “homology”): αναλογία f (analogía, “analogy”)

• ομόλογος (omólogos, “corresponding, homologous”)
• ομολογώ (omologó, “to confess, to admit”)