μολόχινος

Ancient Greek

Etymology

From μολόχη (molókhē, “mallow”) +‎ -ῐνος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.ló.kʰi.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /moˈlo.kʰi.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /moˈlo.çi.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /moˈlo.çi.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /moˈlo.çi.nos/

Adjective

μολόχῐνος • (molókhinos) m (feminine μολοχῐ́νη, neuter μολόχῐνον); first/second declension

made of mallow fibre

Inflection

First and second declension of μολόχῐνος; μολοχῐ́νη; μολόχῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μολόχῐνος molókhinos	μολοχῐ́νη molokhínē	μολόχῐνον molókhinon	μολοχῐ́νω molokhínō	μολοχῐ́νᾱ molokhínā	μολοχῐ́νω molokhínō	μολόχῐνοι molókhinoi	μολόχῐναι molókhinai	μολόχῐνᾰ molókhina
Genitive	μολοχῐ́νου molokhínou	μολοχῐ́νης molokhínēs	μολοχῐ́νου molokhínou	μολοχῐ́νοιν molokhínoin	μολοχῐ́ναιν molokhínain	μολοχῐ́νοιν molokhínoin	μολοχῐ́νων molokhínōn	μολοχῐ́νων molokhínōn	μολοχῐ́νων molokhínōn
Dative	μολοχῐ́νῳ molokhínōi	μολοχῐ́νῃ molokhínēi	μολοχῐ́νῳ molokhínōi	μολοχῐ́νοιν molokhínoin	μολοχῐ́ναιν molokhínain	μολοχῐ́νοιν molokhínoin	μολοχῐ́νοις molokhínois	μολοχῐ́ναις molokhínais	μολοχῐ́νοις molokhínois
Accusative	μολόχῐνον molókhinon	μολοχῐ́νην molokhínēn	μολόχῐνον molókhinon	μολοχῐ́νω molokhínō	μολοχῐ́νᾱ molokhínā	μολοχῐ́νω molokhínō	μολοχῐ́νους molokhínous	μολοχῐ́νᾱς molokhínās	μολόχῐνᾰ molókhina
Vocative	μολόχῐνε molókhine	μολοχῐ́νη molokhínē	μολόχῐνον molókhinon	μολοχῐ́νω molokhínō	μολοχῐ́νᾱ molokhínā	μολοχῐ́νω molokhínō	μολόχῐνοι molókhinoi	μολόχῐναι molókhinai	μολόχῐνᾰ molókhina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μολοχῐ́νως molokhínōs			μολοχῐνώτερος molokhinṓteros			μολοχῐνώτᾰτος molokhinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.