μεταμόρφωσις

Ancient Greek

From μετᾰμορφόω (metamorphóō) +‎ -σῐς (-sis).

μετᾰμόρφωσῐς • (metamórphōsis) f (genitive μετᾰμορφώσεως); third declension

Third declension of ἡ μετᾰμόρφωσῐς; τῆς μετᾰμορφώσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετᾰμόρφωσῐς hē metamórphōsis	τὼ μετᾰμορφώσει tṑ metamorphṓsei	αἱ μετᾰμορφώσεις hai metamorphṓseis
Genitive	τῆς μετᾰμορφώσεως tês metamorphṓseōs	τοῖν μετᾰμορφωσέοιν toîn metamorphōséoin	τῶν μετᾰμορφώσεων tôn metamorphṓseōn
Dative	τῇ μετᾰμορφώσει têi metamorphṓsei	τοῖν μετᾰμορφωσέοιν toîn metamorphōséoin	ταῖς μετᾰμορφώσεσῐ / μετᾰμορφώσεσῐν taîs metamorphṓsesi(n)
Accusative	τὴν μετᾰμόρφωσῐν tḕn metamórphōsin	τὼ μετᾰμορφώσει tṑ metamorphṓsei	τᾱ̀ς μετᾰμορφώσεις tā̀s metamorphṓseis
Vocative	μετᾰμόρφωσῐ metamórphōsi	μετᾰμορφώσει metamorphṓsei	μετᾰμορφώσεις metamorphṓseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“μεταμόρφωσις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.