μεγαλήτωρ

Ancient Greek

Etymology

Bahuvrīhi compound of μεγαλ- (megal-, “great”) +‎ ἦτορ (êtor, “heart”). Compare Sanskrit महात्मन् (mahātman, “great spirit”) from these two roots.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.ɡa.lɛ̌ː.tɔːr/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.ɡaˈle̝.tor/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /me.ɣaˈli.tor/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.ɣaˈli.tor/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.ɣaˈli.tor/

Adjective

μεγᾰλήτωρ • (megalḗtōr) m or f (neuter μεγάλητορ); third declension

greathearted

Declension

Third declension of μεγᾰλήτωρ; μεγάλητορ (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μεγᾰλήτωρ megalḗtōr	μεγάλητορ megálētor	μεγᾰλήτωρε megalḗtōre	μεγᾰλήτωρε megalḗtōre	μεγᾰλήτωρες megalḗtōres	μεγᾰλήτωρᾰ megalḗtōra
Genitive	μεγᾰλήτωρος megalḗtōros	μεγᾰλήτωρος megalḗtōros	μεγᾰλητώροιν megalētṓroin	μεγᾰλητώροιν megalētṓroin	μεγᾰλητώρων megalētṓrōn	μεγᾰλητώρων megalētṓrōn
Dative	μεγᾰλήτωρῐ megalḗtōri	μεγᾰλήτωρῐ megalḗtōri	μεγᾰλητώροιν megalētṓroin	μεγᾰλητώροιν megalētṓroin	μεγᾰλήτωρσῐ / μεγᾰλήτωρσῐν megalḗtōrsi(n)	μεγᾰλήτωρσῐ / μεγᾰλήτωρσῐν megalḗtōrsi(n)
Accusative	μεγᾰλήτωρᾰ megalḗtōra	μεγάλητορ megálētor	μεγᾰλήτωρε megalḗtōre	μεγᾰλήτωρε megalḗtōre	μεγᾰλήτωρᾰς megalḗtōras	μεγᾰλήτωρᾰ megalḗtōra
Vocative	μεγᾰλήτωρ megalḗtōr	μεγάλητορ megálētor	μεγᾰλήτωρε megalḗtōre	μεγᾰλήτωρε megalḗtōre	μεγᾰλήτωρες megalḗtōres	μεγᾰλήτωρᾰ megalḗtōra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μεγᾰλητώρως megalētṓrōs		—		—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.